നരച്ച വെയില്‍ വീഴുമീ വഴിയോരത്തില്‍
മരിച്ചുവീഴുന്നു നിമിഷങ്ങള്‍ മൂകമായ്...!
നമ്മള്‍ രണ്ടു അനാഥരെ പോലെ
നമുക്കിടയിലാദ്യമാണിങ്ങനെ ...
പറയുവാനേറെ ഉണ്ട് നമുക്കീ -
പതറുന്ന വാക്കുകള്‍ പെറുക്കിവയ്ക്കാം.
വിതുമ്പും നിന്‍ ചുണ്ടില്‍ നോക്കവേ
വിറയ്ക്കുന്നെന്നുടല്‍ ദുഖ ഭാരത്താല്‍ ....
പലവുരു നിന്നോട് പറഞ്ഞതല്ലേ ഞാന്‍
ഇരു മതം നമ്മുടെ ജീവിതമരുതെന്നു..!
ഇവിടെയീ പകലിന്നന്ത്യത്തിലിന്നു നാം -
വഴിപിരിയേണ്ടവര്‍ ഓര്‍ക്കുവാന്‍ വയ്യ...
പോകരുതെന്ന് പറഞ്ഞിടാനാകാതെ
മൂകനാകാന്‍ മാത്രം വിധിച്ചവന്‍..!
ബിരുദവും, തൊഴില്‍
തെണ്ടിയെന്നൊരു പദവിയുമല്ലാതെ..
സ്വന്തമായൊന്നും കയ്യിലില്ലാത്തവന്‍.
കാത്തിരിക്കാന്‍ പറയുവാന്‍ പോലും
നാവനക്കാന്‍ ഭയമാണെനിക്ക്.
എങ്കിലും പ്രിയേ നിനക്കായ്‌
വെറും വാക്ക് പോലെ ആശംസിക്കാം.
ഒരു നല്ല ജീവിതം
അതല്ല്ലാതൊന്നുമില്ല തരാന്‍....
പിരിയും മുന്‍പൊരു വട്ടമെങ്കിലും നിന്‍ വിരല്‍
തുമ്പൊന്നു തൊട്ടോട്ടെ ഞാന്‍
നിന്നെ ഒന്ന് ചുംബിച്ചോട്ടെ......
------------ബി ജി എന്‍ ------------------------
No comments:
Post a Comment