എരിഞ്ഞടങ്ങുമീ പകലിന്റെ മാറില്‍
വിരുന്നു വന്നവള്‍ സന്ധ്യ.....!
കുഴിഞ്ഞ കണ്ണുകളില്‍ നിറഞ്ഞു നില്കുന്നത്
ദൈന്യതയോ അതോ പേരറിയ നൊമ്പരമോ...?
ഹൃദയത്തിലെവിടെയോ ഒരു ചെറു മുറിവ്..
അതില്‍ നിന്നും വാര്‍ന്നൊഴുകുന്നത്
സന്ധ്യയുടെ നിറമാര്‍ന്ന നിണം മാത്രം...!
ഈ ചുവപ്പില്‍ വിരല്‍ മുക്കി ഞാനെഴുതാ-
മിനിയൊരു പ്രണയ ഗാനം കൂടി..!
ചിലപ്പോള്‍ നാളെ യെനിക്കതിനായില്ലെങ്കിലോ ?
നിന്റെ ചുണ്ടില്‍ വിരിയുന്ന മന്ദസ്മിതത്തിനു...
മഴവില്ലിന്റെ നിറം ഉണ്ടെന്നു ഞാന്‍ പറയില്ല.
കാരണം പിന്നെ അത് വിരിഞ്ഞില്ലെങ്കിലോ..?
സ്ഥായിയായ നിന്റെ ഭാവം
വിഷാദമാണെങ്കിലും,പ്രിയേ -
ഓര്‍ത്ത്‌ പോകാറുണ്ട് ഞാന്‍ നിന്റെ പുഞ്ചിരി...!
അതെത്ര അകലെ ആണെന്ന്
നിന്നെ എനിക്കിഷ്ടമാണ് കുട്ടീ, പക്ഷെ ആ -
ഇഷ്ടത്തിനൊരു പേരിടാന്‍ ആവില്ലെനിക്ക്...!
പേരുകള്‍ക്കുമപ്പുറത്തല്ലോ നമ്മുടെ ബന്ധം,
പേരൊക്കെ നാളെയുടെ അടയാളങ്ങളത്രേ...!
-------------ബി ജി എന്‍-------------
No comments:
Post a Comment