ഇരുള് പാതിയും കൊഴിഞ്ഞുപോയിന്നലെ-
മരണവേദനയാലെന്‍ മനം പിടയുന്നു.
തരിക ഒരു തരി സാന്ത്വനം മാത്രമീ-
പഥികനായ് നീ ഈ വൈകിയ വേളയില്‍..!
ഖല്‍ബ് പൊടിയുമീ വേദന ചൂളയില്‍
കതിര് കാണാ കിളിയായ് പറന്നു ഞാന്‍..!
തരികെനിക്കൊരു ചെറു ചില്ലയെങ്കിലും
ഒരു നിമിഷമീ കിതപ്പോന്നകറ്റുവാന്‍..!
വിളനിലങ്ങളില്‍ ചിതറികിടന്നോരാ
മണികള്‍ കൊത്തി കരുതിവച്ചിന്നു ഞാന്‍.
കൂടിന്നുള്ളിലായ് കാത്തിരിക്കുന്നോരാ-
കുടുംബമൊന്നിന്റെ കണ്ണുകള്‍ തിളങ്ങുവാന്‍..!
അവര്‍ ചിറകടിച്ചാര്‍ക്കുന്ന കാണവേ
മനവും തനുവും നിറഞ്ഞുപോയെന്നിലെ...!
ഒരു വെളിച്ചത്തിന്‍ തുണ്ടുമായ് ഞാനീ
ഇരുളിന്‍ സാഗരം നീന്തി കയറുന്നു..!
ഒരു കൊടുംകാറ്റിന്‍ താണ്ഡവമേളത്തില്‍
അണഞ്ഞു പോയെന്റെ പ്രത്യാശ രേണുവും
വഴി അറിയാതെ പകച്ചു നില്‍ക്കുന്നൊരീ-
നൌകയും അതിന്‍ തുഞ്ചത്ത്‌ ഞാനുമേ..!
ഹൃദയ ധമനികള്‍ പ്രകംബനമാക്കിയ-
സ്നേഹ തന്ത്രികള്‍ പൊട്ടി ചിതറവേ
ഒരു ഞരക്കത്തിന്‍ പിന്നാമ്പുറങ്ങളില്‍
ഒരു വെളിച്ചം മിന്നിപൊലിഞ്ഞുവോ..!
----------ബി ജി എന്‍ -------------------
No comments:
Post a Comment