അറിയാത്ത ദൂരത്തു സഹായത്തിനു വിളിക്കാനൊരാള്‍ പോലുമില്ലാതെ ശരിക്കും ഒറ്റപ്പെട്ട ഇലയുടെ രോദനം ആരറിയാന്‍ ? ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ വേദന അതനുഭവിക്കുന്നവര്‍ക്കെ മനസ്സിലാകൂ .
ശബ്ദങ്ങള്‍ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞതാണ് അന്തരീക്ഷം . കൂട്ടിനായ് നുള്ളി നോവിക്കാനും തൊട്ടു തലോടാനും മത്സ്യങ്ങള്‍ ഉണ്ട് . മറ്റു വസ്തുക്കള്‍ ഒട്ടനവധി . പക്ഷെ ഞെട്ടറ്റു പോയ ഒരിലയുടെ ജന്മം ഏറിയാലെത്രനാല്ള്‍ ? ഒരു കോണില്‍ നിന്നും അഴുകള്‍ തുടങ്ങിയാല്‍ പിന്നെ ഒരു കയറ്റമാകും . ഒടുവില്‍ എല്ലാ ഭംഗിയും നഷ്ടപ്പെട്ട അവസാനമെന്ന ചോദ്യ ചിഹ്നത്തില്‍ നോക്കി കൊണ്ട് ഒരു അസ്ഥികൂടം മാത്രം . ഒരിക്കല്‍ നിറവും രുചിയും ചാറുമുണ്ടായിരുന്ന ഒരിലയുടെ ശോഷിച്ച അസ്ഥിപഞ്ഞരം . സിരകളില്ലാതെ,നാഡികളില്ലാതെ, നിറവും മണവുമില്ലാതെ അതിങ്ങനെ കുറെ നാള്‍ ഉണ്ടാകും പിന്നെ അതും അലിഞ്ഞു പോകും .
പക്ഷെ... അപ്പോഴും പുഴ ഒഴുകിക്കൊണ്ടേയിരിക്കും. മറ്റൊരായിരം ഇലകളെയും കൊണ്ട് . തന്റെ സ്വതസിദ്ധമായ പുഞ്ചിരിയോടെ .
--------------------------------------------ബി ജി എന്‍ വര്‍ക്കല
No comments:
Post a Comment