പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്ന കരിവളകള്
പോലെയാണ് ജീവിതവും .
സജീവമായിരിക്കുന്ന അത്രയും നേരം മാത്രം
ശബ്ദഘോഷങ്ങള് നിറയുന്നു ,
ഒന്ന് പൊട്ടിച്ചിതറിയാല് പിന്നെ
നിശബ്ദതയുടെ കളിയരങ്ങ് .
കോരിചൊരിയുന്ന പേമാരിപോലെ
ആര്ത്തലയ്ക്കുന്ന തിരമാലപോലെ
ക്ഷണികമാണ് കിടപ്പറകള് .
നിതാന്തമായ മൌനം
പെറ്റുകിടക്കുന്ന
അനാഥ ജന്മങ്ങള് മാത്രം .
യാത്രകളെ സജീവമാക്കുന്ന മരണമേ !
നിന്നെ ഞാന് അതിനാലാകാം
എന്റെ ജീവനേക്കാളും
പ്രിയമായി കരുതുവത് .
ഇത് മഞ്ഞുപൊഴിയും കാലം
മനസ്സുകള് മരവിച്ചു കിടക്കുന്ന
തണുപ്പിന്റെ കുടീരത്തില്
വിഷപ്പുകയേറ്റ് മയങ്ങും
വികാരങ്ങളുടെ ഉത്സവകാലം .
പിടഞ്ഞുയരുന്ന മിഴികളിലെക്ക്
സ്നേഹത്തിന്റെ ലാവ
ഉരുക്കിയോഴിച്ചു
രാത്രി വിടപറയുന്ന
വിരഹിണിയുടെ മഞ്ഞുകാലം
ഇത് മഞ്ഞു പൊഴിയും കാലം .
-------------ബി ജി എന്
പ്രിയപ്പെട്ട ഡിസംബര്....
ReplyDelete