കിനാവള്ളി

വളഞ്ഞു പുളഞ്ഞൊരു  വാക്ക് വരുന്നുണ്ടടി-
ക്കാട് കത്തുമൊരു താഴ്വരയിൽ നിന്നും.
ചുടുനിശ്വാസത്തിൻ ചെന്തീകണക്കെയെൻ 
ചിന്തകളിൽ പടർന്നുന്മാദമായി നിന്നിലേക്ക്‌ .

അടരുവാനാകാതെ നിന്നിലിണചെരുമെൻ
മിഴികളെ ഒരുമാത്ര പിൻവിളി വിളിക്കാതെ
കരുണയേവം കരളിലില്ലാതിന്നു കാമിനീ,നീ 
അകലുന്നുവോ നിന്റെ നിഴൽ പോലുമേകാതെ.

പറയുവാനാകാത്ത  നോവുകൾകൊണ്ട് നീ
കനലുകൾ തൻ ചിറതീർക്കുന്നെന്നുള്ളിലായ്‌
പരിഭവമില്ലതിലൊട്ടുമെങ്കിലും നിന്റെ മിഴി -
നീരുരുകുന്ന മാത്രയതോർക്കുവാനാകില്ല .

പെയ്തൊഴിയുവാനോ,കരകവിഞ്ഞൊഴുകാനൊ
കൊതിയതെന്തെന്നറിയാതെ ഉഴലുന്നവർ ,
ഇരുകരകളിൽ തമസ്സിന്റെ ജലതപമാർന്ന
വർഷമേഘങ്ങളാകുന്നുവൊ നമ്മളിന്നു !
------------------------------ബി ജി എൻ