ഉദ്യാനമതില്‍ പൂവിട്ടു നില്കും
മധുരമനോജ്ഞസുമത്തെ
കൊതിക്കുമ്പോഴൊന്നുമേ
ഓര്‍ത്തിരുന്നില്ലതിന്‍
വര്‍ണ്ണവും വിത്തവും .
പ്രണയം പറഞ്ഞും
മധുരം നല്‍കിയും
അകലുവാനാകാതെ നിന്നപ്പോഴും
അറിഞ്ഞില്ലതിന്‍
വര്‍ണ്ണവും വിത്തവും .
ഒടുവില്‍ മുഖാമുഖം
നിന്ന് നീയന്നൊരു
ഒഴിവാക്കുവാന്‍ കഴിയാത്ത
മുഹൂര്‍ത്തത്തില്‍
ആദ്യമായി തിരഞ്ഞു
ജാതി
മതം
സമ്പത്ത്.
മണ്ണില്‍ വലിച്ചെറിഞ്ഞു
തിരികെ നടക്കുമ്പോള്‍
മനസ്സില്‍
കനവു കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു
മഞ്ഞിച്ച
പൂവനമൊന്നു
നിനക്ക് ചേര്‍ന്നതായ് .
------------ബിജു ജി നാഥ്
അനാദികാലം മുതൽ തുടർന്നുപോരുന്ന ഒന്ന്!!!
ReplyDeleteവര്‍ണ്ണവും വിത്തവും....
ReplyDelete