ഹൃദയത്തില്‍ നിന്റെ വിരല്‍ തൊട്ടു
നനുത്ത മഞ്ഞിന്റെ തണുപ്പിനാല്‍ .
പ്രണയം എന്നതിനെ പേരിട്ടു ഞാന്‍
ഓര്‍മ്മകള്‍ക്കുള്ളില്‍ ഒളിച്ചു വച്ചു .
ഇരുണ്ട രാവിന്റെ കൂടുകളില്‍ നാം
ഉരിഞ്ഞു നമ്മിലെ പുറം കൂടുകള്‍
തെളിഞ്ഞ വെളിച്ചത്തില്‍ ശലഭങ്ങള്‍
ചിറകു നഷ്ടമായി കരിഞ്ഞു വീണു .
രാവുകള്‍ മാറി പകലുകള്‍ വന്നു
നിന്‍ ഭാവവും മാറി രസങ്ങളും പോയ്‌ .
വേതാളം പോല്‍ ചുമക്കും പ്രണയ-
ത്തിന്‍ വേദന നിന്നിലും പടര്‍ന്നുവോ .
ഏകിയെനിയ്ക്കൊരു മുള്‍ക്കിരീടം
വാക്കിന്റെ മുള്‍മുന കൊണ്ടാദ്യം നീ.
പ്രണയമാം കുരിശില്‍ കിടത്തി നീയാ-
ദ്യത്തെയാണിയും തറച്ചു വലംകൈയ്യില്‍.
കൗതുകമോടെ നീ നോക്കിനിന്നൂ
എന്റെ ഊര്‍ന്നു വീഴും ചോരയില്‍.
ഒട്ടൊരു വേദന മാറിവരുമ്പോഴിടം
കൈയ്യില്‍ തറച്ചു മറ്റൊരാണിവീണ്ടും.
പാദങ്ങള്‍ ചേര്‍ത്തൊരാണി തറയ്ക്കുവാന്‍
കാതരേ നീ കൈയ്യുയര്‍ത്തിടുമ്പോള്‍
വേദനയില്ലാത്ത ഹൃദയവുമായി ഞാന്‍
കാത്തിരിയ്ക്കുന്നു നിന്‍ സ്പര്‍ശനവും .
ഒരു വാരിക്കുന്തമെന്‍ ഇടനെഞ്ചില്‍
കുത്തി നീ ജീവന്‍ തിരയുന്ന നേരം
ഓര്‍ക്കുക മെല്ലെ നീയാഴ്ത്തുക നിന്നുടെ
ഓര്‍മ്മകള്‍ നിറയുമീ ഹൃത്തിലേയ്ക്കായി .
-------------------------ബിജു ജി നാഥ്
തിരുമുറിവുകള്‍....
ReplyDeleteനൊമ്പരമായ്....
ആശംസകള്‍