ഭയം

ഇപ്പോൾ എല്ലാം ഭയമാണ് !
മകന്റെ നോട്ടത്തെ,
അനിയന്റെ സ്പർശത്തെ,
അച്ഛന്റെ ഉമ്മകളെ ....
ഭയം ചിലന്തിവല പോലെയാണ്.
പിന്നിലെ കാലടി ശബ്ദം,
ചൂളൻ വിളികൾ ,
സഹയാത്രികന്റെ പുഞ്ചിരി,
കണ്ടക്ടറുടെ ചോദ്യം ...
ഭയം മണൽപോലെ പഴുക്കുന്നു.
ഇരുട്ടിലെ ഓരോ ശബ്ദവും,
ടെലിഫോണിന്റെ മണിയടിയും,
ഭിക്ഷക്കാരുടെ സന്ദർശനവും...
ഭയത്തിന്റെ കനലുകൾ പുകയുന്നു.
പത്രവാർത്തകൾ ,
ടെലിവിഷൻ കാഴ്ചകൾ
ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു.
എനിക്കിപ്പോൾ ഒന്നും ഭയമില്ലാത്തതായില്ല
അച്ചനെ
മകനെ
സഹോദരനെ
സ്നേഹിതനെ
എല്ലാം നഷ്ടമായിരിക്കുന്നു.
ഭയം തേരട്ടയായിഴയുന്നു ദേഹിയിൽ.!
....... ബിജു ജി നാഥ് വർക്കല ......