ജീവിതം വെറുതെയെന്നു .....

പങ്കുവയ്ക്കുവാനെന്തുണ്ട് പാരിൽ
സങ്കടങ്ങൾ തൻ പഴം ചോറല്ലാതെ .
കണ്ടു നില്ക്കുവാൻ മാത്രം വിധി -
യെങ്കിൽ ചങ്കുപൊടിയുന്നതാരറിഞ്ഞീടുവാൻ.
ഒന്നു മുരിയാടി വേദനിപ്പിക്കുവാൻ
ഉള്ളിലെ സ്നേഹമനുവദിക്കില്ലെന്നാൽ
ഉരുകിയമരും മെഴുകു പോലെൻ ജന്മം
ഉദകമായിന്നു നല്കുന്നീയുലകിനു .
അതി മനോഹരമീ വസന്തോദ്യാന -
വനികയിൽ നീ അഭിരമിക്കുമ്പോഴും
ഒരു ചെറു ചിരിയെങ്കിലും കാത്തു
കഴിയുമൊരു ജന്മത്തെ നീയറികില.
കരുണയൊന്നു തേടി ഞാൻ വന്നെ-
ന്നാലരിയ സംല്ലാതെ നീ ദ്രുതം
ചൊരിയുമീ പരിഹാസവാക്കുകൾ
പകരുമീ മനം തകരുന്നു നാൾക്കുനാൾ.
ഒരു ദിനം വരും എന്നെയറിയുന്ന
അസുലഭമാം സുന്ദര നിമിഷങ്ങൾ .
ഇനി തുറക്കാത്തൊരെൻ മിഴികളോടു
പറയുകന്നു നീ നിൻ മനോവ്യാപാരങ്ങൾ.
.......... ബിജു ജി നാഥ് വർക്കല..