ഭ്രാന്തിന്റെ ഉഷ്ണകാലം !

വിശന്നലയുന്ന മനസ്സിന്നു മുന്നി-
ലവതരിക്കുന്നു ജനിമൃതികൾ താണ്ടി നീ.

എങ്കിലും അടരുന്നു, അകലുന്നു
കാലമൊരാവർത്തന ചിത്രം വരയുന്നു.
നാഗങ്ങൾ ഇഴയുന്ന കിടപ്പറ കട -
ന്നകലുന്നു വേദനയില്ലാത്ത ചിന്തകൾ.
മൈനകൾ കൂടേറുന്ന കാലത്തിൽ
ദാഹനീരു പോലും വരളുന്നു വിങ്ങുന്നു. .
ഉമ്മറപ്പടിയിൽ വിശന്നൊട്ടും വയറി-
ന്റെ വിലാപം കേൾക്കാതെ പ്രഭുത്വവും.
ഇതു കാലമനീതിക്കു നേർ വിരൽ
ചൂണ്ടുന്ന നാരിതൻ സ്വത്വത്തിൻ വർഷം.
ഇതു , പിടിച്ചടക്കാൻ കഴിയാത്ത നര-
ജന്മമലയുന്ന ഭ്രാന്തിന്റെ യുഷ്ണകാലം.
....... ബിജു ജി. നാഥ് വർക്കല ......