മാ നിഷാദ:

ഒറ്റയും തെറ്റയുമായ -
ക്ഷരങ്ങൾ കലമ്പുന്നു ചുറ്റിലും .
വിരലഗ്രേ തുടിക്കുമീ-
വാക്കുകൾ കരയുന്നു പിറക്കുവാൻ .
എന്തിനായ് നീ നിന്റെ
ചിന്തകൾ ചിതലിക്കുവാൻ വിടുന്നു ?
നിൻ വരികൾ ജീവശ്വാസ-
മുലകിലവൾക്കെന്നറിവീലയോ !
ഇരുളിൽ രൂപമറ്റൊരു
ശബ്ദമിയലുന്നു ഗദ്ഗദം സാന്ദ്രം .
അരുത് നീയീപ്പകലിൻ
നിറങ്ങൾ കണ്ടു വിധിയെഴുതല്ലെ.
നിന്നിൽ ഉറങ്ങും കഴിവി -
തറിയാതെ നീ പോകിലോ ന്യൂനം.
നിറഞ്ഞ ശോകത്താലവൾ -
തൻ ഹൃദയം നിലച്ചുപോമറിക നീയിന്നു.
......... ബിജു ജി നാഥ് വർക്കല ....