നാം ചരിത്രത്തിലെ തിരുശേഷിപ്പുകൾ

പറയാൻ കൊതിച്ചൊരു കഥയാവണം
നിന്നിലലിയാൻ കൊതിച്ചൊരു മഴയും.
ഇനിയുമെഴുതാൻ ബാക്കി വയ്ക്കുന്ന
കവിതയായ് നിന്റെ കരൾ കവരണം .

പകരം വയ്ക്കുവാനില്ലാത്തൊരെന്തിനോ
പേരായി വിലസണം നീയുലകിലിനിയെന്നും
ഇനിയും മരിയ്ക്കാത്ത പ്രണയപുഷ്പങ്ങളാൽ
തീർത്തൊരു  മാല്യമണിയിക്കണം നിന്നെ .

ഇനി വരും കാലങ്ങൾ നെഞ്ചേറ്റിവിങ്ങുന്ന
അരുമയാം കഥയിലെ രണ്ടാത്മാക്കൾ നാം.
അടരാൻ കഴിയാതെ അകലാനാവാതെ
മണ്ണിൻമടിയിൽ തുടിതാളമാകണം നാമിനി.
--------------ബിജു ജി നാഥ് വര്‍ക്കല