Monday, October 15, 2018

നീയെന്റെ വെളിച്ചം

അലസമാം പകലുകള്‍
വിരസമാം രാവുകള്‍
ചിതലുകള്‍ പടരുന്ന
ചിന്തകള്‍ കനലുകള്‍ !
ചൂടു പിടിച്ചൊരു ദാഹ-
ക്കടലിലെ ബാഷ്പമുരുകി,
പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മഴ-
മുകിലിരുളുകള്‍ കൊഴിയവേ !
വേനല്‍ മഴപോലെന്നില്‍
പെയ്തു പൊതിഞ്ഞൊരു
നിറസ്നേഹക്കടലാണ് നീയെ-
ന്നറിയുന്നലിയുന്നു ഞാന്‍ .
ഉരുകിത്തിളയ്ക്കുമെന്‍ മോഹ-
ക്കടലിനെ തപിപ്പിക്കുവാന്‍
ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളിപോല്‍ നിന്‍
മൊഴിമതിയെന്നറിയുന്നു ഞാന്‍.
എതിര്‍വാദമില്ലാതെ മൊഴിയടയ്ക്കും
മറുവാക്കുകളില്ലാതെ കീഴടങ്ങും
പരിഭവമില്ലാതെ പിന്‍വാങ്ങും
നിന്റെ സാമീപ്യമെന്തെന്തു മായ !
അറിയാമീ ജന്മ,മതൊന്നുമാത്രം
അറിയാമീ ദേഹിയും മൃതിതിന്നുന്നു
എങ്കിലുമെന്നുമീ മനതാരിനുള്ളില്‍
കാത്തിരിപ്പിന്‍ തീരാമധുരം മാത്രം .
-----ബിജു.ജി.നാഥ് വര്‍ക്കല 





No comments:

Post a Comment