Wednesday, November 6, 2013

നിന്നോട് പറയാന്‍ മടിക്കുന്നത്

സുദീര്‍ഘമായ മൌനമാണ് എനിക്ക് മുന്നില്‍ തുറന്നു കിടക്കുന്നത് .
മൌനം എന്നത് ഒരിക്കലും ഭേദിക്കാന്‍ ആകാത്തത് എന്നല്ല ,
പക്ഷെ മൌനത്തിനു ഭേദിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത ചിലത് ഉണ്ട് .
എന്റെ മുന്നിലെ പാത വിജനമാണ്
ഇല കൊഴിഞ്ഞ ഉണക്ക മരങ്ങള്‍
വിണ്ടു കീറിയ മണ്ണ്
പിന്നെ കൊടുംതപം .
യാദ്രിശ്ചികത ഇല്ലാതെ
നിന്റെ യാത്രകളില്‍ ഞാന്‍ എന്നുമുണ്ടായിരുന്നു
വിങ്ങിപ്പൊട്ടലുകളുടെ ,
സ്വപ്നദര്‍ശനങ്ങളുടെ ,
ഏകാന്തയാത്രയുടെ ഒക്കെ മേച്ചില്‍പുറങ്ങളില്‍ .
അഗാധമായ ഒരു കിടങ്ങിനു മേല്‍
ഒറ്റക്കിരിക്കുന്ന നിന്റെ മനസ്സിനെ
ഒരിക്കല്‍ കാണുമ്പോഴാണ്
നമ്മള്‍ ആദ്യമായി
മനസ്സ് തുറന്നതെന്ന് ഞാന്‍ കരുതുന്നു .
പക്ഷെ തുറന്നു എന്നത് കപടതമാത്രം .
ഞാന്‍ ഒരു കള്ളനെ പോലെയാണ്
നിന്റെ മനസ്സറിയാന്‍ കഴിയാതെ പോയവന്‍
എന്ന് നീ കരുതി പിണങ്ങി മാറുമ്പോഴും
നിന്റെ പടിവാതലില്‍
ഒരു പുഞ്ചിരിക്കു കാക്കുന്നവന്‍ .
നീ അറിയാതെ
നിന്നോടൊത്തു യാത്ര ചെയ്യുമ്പോള്‍
ഞാനറിയുന്നു
മധുരം ഈ ഏകാന്തത .
നിന്നെ കാര്‍ന്നു തിന്നുന്ന
ഈ വിഷാദത്തിന്റെ അര്‍ബുദം
എന്നെ വല്ലാതെ ഉലയ്ക്കുന്നു
ഞാനും
ഒരു യാത്രയിലാകുന്നു
നിന്നിലേക്ക്‌ നടക്കാന്‍
നടപ്പാതകള്‍ ഒരുക്കുന്ന
മഞ്ഞിന്റെ കണങ്ങള്‍ തേടി
ഞാനും
ഒരു യാത്രയിലാകുന്നു .
വേദനകള്‍ക്കിടയിലും
അവിസ്വനീയത കലര്‍ന്ന്
എന്റെ നേരെ നോക്കുന്ന നിന്റെ നയനങ്ങള്‍
അത് ഞാന്‍ കാണാതിരിക്കുന്നില്ല
പക്ഷെ
എനിക്ക് യാത്ര തുടര്‍ന്നേ മതിയാകൂ.
----------------------ബി ജി എന്‍

1 comment:

  1. അതുതന്നെ, യാത്ര തുടര്‍ന്നേ മതിയാവൂ

    ReplyDelete