Thursday, January 29, 2015

ഇനി മടങ്ങാം ....

ഇരുള്‍ മങ്ങിയ ആകാശച്ചെരുവില്‍
പതറും മിഴികളെറിഞ്ഞു കേഴുന്നു
വേഴാമ്പല്‍ പക്ഷി തന്‍ മനമെങ്കിലും
കനിവിന്റെ കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ വന്നതില്ല.

ഒരുനാളും വരാതെ അകന്നു പോകുന്നു 
മഴവില്ല് പോലെ നിന്‍ രൂപമെങ്കിലും
ഇളവെയില്‍ ചായും സന്ധ്യതന്‍ മടി-
ത്തട്ടില്‍ മാനം നോക്കിയിരിപ്പൂ ഞാന്‍ .

ഇണങ്ങിയും പിണങ്ങിയും ഋതുക്കള്‍
നിന്‍ ചികുരത്തില്‍ കൂട് കൂട്ടുമ്പോള്‍
വസന്തം ശലഭങ്ങളോട് ചേര്‍ന്നിന്നു
നിറങ്ങള്‍ തന്‍ ആകാശം മെനയുന്നു.

മഴയും വേനലും മഞ്ഞും കഴിഞ്ഞു
പരിലസിക്കുന്നൊരു ഭൂമിതന്നില്‍
കുഞ്ഞുപൈതലമ്മ തന്‍ മാറിലെന്ന
പോല്‍ മയങ്ങാന്‍ കൊതിപ്പു ഞാനും.
----------------------ബിജു ജി നാഥ്

No comments:

Post a Comment