നീരുറവകൾ പോലെ...!

നീരുറവകൾ പോലെ...!
......................................
യാത്രകൾക്കു വേണ്ടിയല്ലാതെ
യാത്ര ചെയ്യുന്നവരുണ്ട്.
നടന്നു നടന്നു കാൽ തേയുമ്പോഴും
നടപ്പിനെക്കുറിച്ചു ചിന്തിക്കാത്തവർ.
ഇരുട്ടും,
മഴയും
മഞ്ഞും
വെയിലും
മനസ്സിൽ പോലും ഭയക്കാത്തവർ.
അവർ യാത്ര ചെയ്യുന്നത്
ഒരിക്കൽപ്പോലും അവർക്കു വേണ്ടിയല്ല.
ലോകം അവരെ കളിയാക്കുമ്പോഴും,
യാത്രകൾ മുടക്കുമ്പോഴും,
ഇരുളുവാക്കിൽ തുണി പറിക്കാനായുമ്പോഴും,
വഴിവക്കിൽ നിന്ന്
മുണ്ടുമാറ്റിക്കാട്ടുമ്പോഴും
അവർ നിലത്തേക്കൊന്നാഞ്ഞു തുപ്പും.
ചെകിട് പറിഞ്ഞ പോലെ.....
ഇരുട്ടിലേക്ക് ഓടുന്നവരെ
അവർ ഒരിക്കലും പിന്തുടരാറില്ല.
അവരുടെ നടപ്പവസാനിക്കുമ്പോഴാണ്
അവർ തങ്ങൾക്കു വേണ്ടി മാത്രമാണ്
നടന്നതെന്ന് ചിലരറിയുക.
അതിനാൽ മാത്രമായിരുന്നു
നടപ്പിനിടയിൽ
സ്വന്തം ഉൾവേവുകൾ അവർ മറച്ചു വച്ചതെന്നും.
നോക്കൂ,
ഇപ്പോൾ അവർ നടക്കുന്നില്ല.
പക്ഷേ അവരെയോർത്ത്
ആരൊക്കെയോ വേദനിക്കുന്നു.
ആദ്യമായാണതെങ്കിലും
അതു കാണാനവർക്ക് കഴിയുന്നില്ല.
കാരണം
ഇനിയവർക്ക് നടക്കാനാവില്ലല്ലോ .
.... ബി.ജി.എൻ വർക്കല