പ്രകൃതി മനുഷ്യന് കിട്ടിയ വരദാനം . ജീവന്റെ ചൂരും ചൂടും നമ്മെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്ന , ജീവിക്കാന്‍ നമുക്ക് പ്രചോദനം ആകുന്ന പ്രകൃതി .
ആദിമ
മനുഷ്യനും പ്രകൃതിയും തമ്മില്‍ ഒരു ബന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നു . മണ്ണും
മനുഷ്യനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം ആണ് വളര്‍ച്ചയെ അവന്റെ ഉന്നമനത്തെ ഒക്കെ ഒരു
മലകയറ്റം പോലെ ആയാസവും അതെ സമയം ആനന്ദകരവും ആക്കി തീര്‍ത്തത് .
നാം നമ്മുടെ ചുറ്റുപാടിനെ അടുത്തറിയുന്നത് ഒരു ആവാസ
വ്യെവസ്ഥിതിയുടെ ചട്ടക്കൂട് നമുക്ക് അനുയോജ്യം ആക്കി മാറ്റുന്നതിന് വളരെ
ഉപകാരപ്രദം ആയിരിക്കും . പ്രകൃതിയില്‍ നിന്നും മനുഷ്യന് അകന്നു
തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് അവനിലെ ശാന്തവും അന്തര്‍ലീനവും ആയിരുന്ന പ്രകൃതം മാറിയതും
വന്യത അവന്റെ മനസ്സില്‍ കുടിയേറിയതും .
സാമൂഹ്യ ജീവിതത്തിന്റെ ചട്ടക്കൂട് അവനില്‍ ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളും
ഒപ്പം ബന്ധങ്ങളുടെ സാമൂഹ്യഘടനയും കൊണ്ട് വന്നു . കുടുംബം എന്നാ
സങ്കല്‍പ്പവും സമൂഹം എന്നാ ചിന്തയും അവനില്‍ ഉടലെടുത്തത് ഈ അവസ്ഥയില്‍ ആകണം
.
എന്നും മാറ്റം ആഗ്രഹിച്ചിരുന്ന മനുഷ്യന് കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ എന്ന ചിന്തയുടെ
തേരില്‍ ഏറി ആകാശങ്ങളെ ലക്‌ഷ്യം ഇട്ടപ്പോള്‍ , ജീര്‍ണ്ണമാകുന്ന
ബന്ധങ്ങളുടെ പശിമ അവനില്‍ നിന്നും കൊഴിഞ്ഞു പോകാന്‍ തുടങ്ങി .
ഒരു
കാലത്ത് അവന്‍ പ്രകൃതിയില്‍ ജീവിച്ചിരുന്നു . അന്ന് ബന്ധങ്ങ്ങള്‍ അവനില്‍
ഒരു വികാരവും ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നില . അന്നന്നത്തെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു ,
മരച്ചുവട്ടിലും ഗുഹകളിലും വസിച്ച മനുഷ്യന് സമീപത്തു കാണുന്ന എല്ലാ
സ്ത്രീയും , എല്ലാ പുരുഷനും ഒരു പോലെ ആയിരുന്നു . ഇണ ചേരുക എന്നതില്‍
കവിഞ്ഞു പ്രാധാന്യം സ്ത്രീയില്‍ അവന്‍ നല്കിയതും ഇല്ല . പക്ഷെ കാലാന്തരേണ
പ്രസവം , മുലയൂട്ടല്‍ എന്നിത്യാദി കര്‍മ്മങ്ങള്‍ കൊണ്ട് സ്ത്രീ ശ്രേക്ഷ്ട
ആകുന്നു മറ്റു ജീവികളില്‍ നിന്നും , നിന്നും തന്നെ എന്ന തിരിച്ചറിവ്
സ്ത്രീയെ സ്നേഹിക്കാനും സംരക്ഷിക്കാനും ഇണയാക്കി കൂടോരുക്കാനും അവനെ
പഠിപ്പിച്ചു . വേട്ടയാടി കിട്ടുന്ന ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്തു കൊടുത്തും അവന്റെ
കാര്യങ്ങള്‍ എല്ലാം നോക്കി അറിഞ്ഞു ചെയ്തും , വറുതി കാലങ്ങളിലേക്ക് കരുതി
വച്ചും അവനെ അവള്‍ അല്ഫുതപ്പെടുത്തി . കാലാന്തരത്തില്‍ അവള്‍ സമൂഹത്തില്‍
ഉന്നത സ്ഥാനം അലങ്കരിക്കുകയും അവളുടെ വാക്കുകള്‍ കേള്‍ക്കുന്ന അനുചര വൃന്ദം
ആയി മാറുകയും ചെയ്തു പുരുഷന്‍ .സ്ത്രീയില്‍ സഹജമായി ഉറങ്ങി കിടന്ന "തന്റെ
മാത്രം " എന്ന ചിന്ത ഒരു സ്ത്രീയില്‍ തന്നെ തളച്ചിടാന്‍ പര്യാപ്തനാക്കി .
കുടുംബം എന്നാ സങ്കല്പം സംജാതമാക്കുന്നതില്‍ അവള്‍ ആണ് പ്രധാന പങ്കു
വഹിച്ചിരുന്നത് എന്ന് മനസ്സിലാക്കാം .
ക്രമേണ കാലത്തിന്റെ ഒഴുക്കില്‍ സ്ത്രീ വെറും കുടുംബിനി എന്നാ
സ്ഥാനത്തേക്ക് പിന്തള്ളൂകയും പുരുഷന്‍ തന്റെ കായ ബലം , ബുദ്ധി , എന്നിവ
ആസ്പദമാക്കി സ്വയം ഭരിക്കുന്ന ഒരു സാമ്രാജ്യത്തിലേക്ക് അടിമയെ പോലെ അവളെ
പിന്നോക്കം തള്ളൂകയും ചെയ്തു . പ്രസവം , മുലയൂട്ടല്‍, കുഞ്ഞുങ്ങളെ
വളര്‍ത്തല്‍ തുടങ്ങിയ ജോലി ഭാരങ്ങള്‍ അവളെ പൊതു ജീവിതത്തിന്റെ സമരത്തില്‍
നിന്നും അകറ്റി നിര്‍ത്തിയിരുന്നത് ആണ് ഇതിനു പ്രധാന കാരണംആയി പറയാവുന്നത് .
ശിലായുഗത്തില്‍ നിന്നും ആധുനിക യുഗത്തില്‍ എത്തി നില്‍ക്കെ
അവനില്‍ നിന്നും ഒരുപാട് നല്ല ഗുണങ്ങള്‍ നക്ഷ്ടമായി . പതിയെ പതിയെ അവനില്‍
മൃഗീയമായ കുടില വാസനകള്‍ തലപൊക്കി തുടങ്ങി . ജീവിത രീതി ,പ്രകൃതില്‍
നിന്നുള്ള അകല്‍ച്ച ഇവയൊക്കെ സ്നേഹം ദയ തുടങ്ങിയ വികാരങ്ങളെ അവനില്‍
അന്യമാക്കുകയും അവിടെ ക്രൌര്യം , തന്‍കാര്യം മുതലായവ നിറക്കുകയും ചെയ്തു .
,മകള്‍ , അമ്മ , സഹോദരി , ഭാര്യ എന്നവികാരങ്ങളെ അവന്‍ വിസ്മരിക്കുകയും
പോലെ സ്ത്രീ എന്ന ഒരു വികാര ശമാനോപാധി മാത്രം ആയി അവള്‍ കണക്കാകപ്പെടുകയും
ചെയ്തു .
ഇത് സമൂഹത്തില്‍ വരുത്തിയ ദുരന്തങ്ങള്‍ ആണ് സമീപകാല വാര്‍ത്തകളും സംഭവങ്ങളും നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നത്‌ .
ഈ
സാഹചര്യത്തില്‍ ആണ് നമുക്ക് പ്രക്രിതീയെ അറിയാനും അതിലേക്കു മടങ്ങാനും ഒരു
മനസ്സ് ഒരുക്കുന്ന ചിന്തയിലേക്ക് വരുത്തി തീര്‍ക്കുന്നത് . ഇഷ്ടിക
കട്ടകള്‍ തീര്‍ക്കുന ചതുര കെട്ടിടങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ അടയിരുന്നു ജീവിതം
കണക്കു കൂട്ടലുകളില്‍ കുരുക്കുന്നതിലും നല്ലത് പ്രകൃതിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി
വന്നു മണ്ണിന്റെ മനം അറിയാനും ഗന്ധം നുകരാനും ശ്രമിക്കുന്നത് ഒരുപക്ഷെ
നമ്മിലെ നന്മയെ തിരികെ കൊണ്ട് വന്നേക്കാം .
ബന്ധങ്ങളെ അറിയാനും , ജീവിതം ഭാസുരമാക്കാനും മണ്ണും പ്രകൃതിയും ആയുള്ള സഹവാസം നമ്മെ സഹായിക്കും എന്നത് ഉറപ്പു .
ആവാസ
വ്യെവസ്ഥയില്‍ അധിഷ്ടിതം ആകുന്ന ഇത്തരം ചിന്തകളെ പരിപോക്ഷിപ്പിക്കാന്‍
എല്ലാ മനുഷ്യരും തയ്യാറാകുക ആണെങ്കില്‍ സമൂഹം എന്നാ കാഴ്കാപ്പടിന്റെ
ചെളികള്‍ ഇളകി പോയേനെ .
നന്മയുള്ളൊരു ലോകം പിറക്കട്ടെ
ReplyDelete