Thursday, April 12, 2012

വേര്‍പാട്

ഏതോ രാത്രിയുടെ വിലാപം പോലെ
നിന്റെ മൌനമെന്നെ പിടിച്ചുലക്കുമ്പോള്‍
എന്തിനോ എന്‍ മനം
തേങ്ങുന്നതറിയുന്നു ഞാന്‍ പ്രിയേ...
നിന്റെ രാത്രി മുല്ലകളില്‍
സുഗന്ധം വര്‍ഷിച്ചുകൊണ്ട്
നിലാവിന്റെ കരങ്ങള്‍
എന്നെ ചുറ്റിവരിയുമ്പോള്‍
എന്റെ ഇന്ദ്രിയങ്ങളില്‍
നിന്റെ ഗന്ധം നിറയുമ്പോള്‍
ഞാന്‍ അറിയുന്നു പ്രിയേ
നമ്മുടെ ദൂരവും കാലവും..
കടലോളം സ്നേഹം ഞാന്‍
നിറകയ്യാല്‍ വാരിയെടുക്കവേ
ഉതിരുന്ന വിരല്തുംബിന്‍
ഇടതാളം ഭയാനകം
ഇത് നിന്റെ എന്റെയും
പ്രണയത്തിന്‍ മഴക്കാലം
ഇനിയും ഋതുക്കള്‍ വന്നുപോകം
എന്നാല്‍
ഇനിയെന്ന് കാണും നമ്മള്‍
അത് മാത്രം സമസ്യയാകുന്നു.....
************ബി  ജി  എന്‍ ************

No comments:

Post a Comment