അടയാളങ്ങൾ മറക്കരുത്

അടയാളങ്ങൾ മറക്കരുത്

......................................................

മിഴികളിലഗ്നി പൂക്കുന്നുവോയെൻ

മൊഴികളിൽ ഉഷ്ണം പടരുന്നുവോ!

പിടയുന്ന ശ്വാസം കുരുങ്ങിയെൻ

ഉടലിൽ നീലരക്തം പതയുന്നുവോ?

ഒരുവളവൾ ഹൃദയത്തെ ആകയും

ഒരു ബിന്ദുവിൽ തളച്ചിടുന്നുവല്ലോ.

ഉണരുമെൻ തനുവിലെയോരോ 

അണുവിലുമവൾ പൂത്തുവെന്നോ!

ഹൃദയമേ! നീയൊന്നു ശാന്തമായ്

ക്ഷിതിയിലേക്കമരില്ലേയിനി നീ.

പറയാതെ പറയുന്ന വാക്കുകളിൽ

പൂക്കുന്നതവൾതൻ ഗന്ധമതല്ലോ.

ഒരു കൊച്ചു മറുകിതുണ്ടവൾതൻ

ഇടനെഞ്ചിലതിൽ മുത്തമേകിടുക.

ചെറുമുലക്കണ്ണുകൾ രണ്ടിലും നീ

പകരുക ഔഷ്ഠത്തിനുഷ്ണവാതം.

മുറുകെപ്പുണർന്നവൾ തൻ,ശ്വാസ-

കണികൾക്ക്  നിൻ ചുമൽ നല്കൂ.

അടങ്ങാത്ത നിൻ മോഹാവേശം 

അവൾ തന്നധരങ്ങളിൽ പടർത്തൂ.

ഇനിയുറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞെന്നാൽ 

അവൾ നിൻ്റെ ആണെന്ന് സാരം.

ഇനി ശാന്തമാകുന്നു നീയെങ്കിൽ

അവൾ നിൻ്റെയെന്ന് നീ നിനയ്ക്കൂ.

@ബിജു ജി.നാഥ്

.