നദിയ്ക്കിനിയുമൊഴുകാം !

ഉറവ വറ്റിയ നിൻ മുലച്ചുണ്ടിലെന്ന-
ധരസ്പർശം പുനർജ്ജനിയാമെങ്കിൽ
പ്രണയ പീയൂഷധാരയാൽ നീയെന്റെ
ജന്മദാഹം ശമിപ്പിക്ക ധടുതിയാൽ .

ഇലകൾ പോയൊരു ശാഖിയാമെന്നിലെ
വരണ്ടുപോയൊരീ വിരലുകൾ നിന്നിലെ
നനവുമറന്ന നെൽക്കതിർ പാടത്തിൽ
ഉഴവുചാലുകൾ തീർത്തിടാമിന്നഹോ!

മഴ കൊതിച്ചൊന്നുറങ്ങാത്ത രാവുകൾ
നെടിയകാലം കഴിഞ്ഞുവെന്നാകിലും
മനമതിങ്കലെന്നുമേ തേടുന്ന പെരുമഴ -
യതു പെയ്യുവാൻ കാലമായ്..

പുതിയ കാലം പുതുവസ്ത്രമണിയിച്ച
പുലരിയാണീ കൺമുന്നിലാകവേ.
മുടിയഴിച്ചിട്ടാടിയാർത്തു നീ മഞ്ഞൾ
കളമിതിലിഴയുകിന്നു മണിനാഗമായ്.
...... ബിജു.ജി.നാഥ് വർക്കല ....