പ്രസന്നവദനത്താലെൻ പുലരിയെ
പ്രസീദമാക്കുന്നു
ഒരു ദർശനത്തിന്നപ്പുറമെങ്കിലും
ഒരു തട്ടത്താൽ മറച്ചു നീ
അകലുന്നു കുസൃതിയാം കുരുന്നിനെപ്പോലെ !
ഓർമ്മകൾക്ക് മേൽ
പർദ്ദയണിയിച്ചു നീ ചിരിക്കുമ്പോൾ
ചിഞ്ചിലം നെഞ്ചകം പിടയുന്നു.
എങ്കിലും ഞാൻ മൂകമാണിന്നീ
പകൽ എരിഞ്ഞടങ്ങുവോളം....
ബി.ജി.എൻ വർക്കല
No comments:
Post a Comment