ഒഴുകി അകലുന്ന ജലപാതകളിൽ
ഉരുകി മറയുന്ന ഹിമപാതങ്ങളിൽ
കനത്തിരുണ്ട അമാവാസികളിൽ
കോരിച്ചൊരിയും വർഷകാലങ്ങളിൽ
എവിടെത്തുടങ്ങണം പ്രിയേ ഞാൻ.
പൂക്കാൻ മറന്ന ഉദ്യാനങ്ങളിൽ
ഒന്നു ചിരിക്കാൻ മറന്ന കാടുകളിൽ
ഒഴുകിയുണങ്ങി മരിച്ച പുഴകളിൽ
പച്ചപ്പു നഷ്ടമായ കുന്നുകളിൽ
നിന്റെ മിഴികളുടെ മൗനം ഉnയുമ്പോൾ
എന്തെഴുതണം നിന്നെക്കുറിച്ചു ഞാൻ!
വ്യവഹാരങ്ങളുടെ ബഹളങ്ങളിൽ
വികാരമുറയുന്ന ശയ്യാവിരികളിൽ
കണ്ണുകൾ കവിഞ്ഞൊഴുകും
സ്നാനാലയ നിശ്ശബ്ദതകളിൽ
ഹൃദയമുരുകി നീ പുകയുമ്പോൾ
എങ്ങനെ നിന്നെ ഞാനെഴുതുക !
ചായമടർന്ന കവിൾവിളർപ്പിൽ
നരച്ച നിലാവിൻ ഉടയാടകളിൽ
ഇടിഞ്ഞു താണ മാതൃത്വത്തിൽ
വരണ്ടുണങ്ങും താരുണ്യത്തിൽ
കാലനദി നീന്തി നീ തളരുമ്പോൾ
നിന്നെക്കുറിച്ചെന്തു ഞാനെഴുതും!
-----------------------------ബിജു.ജി.നാഥ്
ഒന്നു ചിരിക്കാൻ മറന്ന കാടുകളിൽ
ഒഴുകിയുണങ്ങി മരിച്ച പുഴകളിൽ
പച്ചപ്പു നഷ്ടമായ കുന്നുകളിൽ
നിന്റെ മിഴികളുടെ മൗനം ഉnയുമ്പോൾ
എന്തെഴുതണം നിന്നെക്കുറിച്ചു ഞാൻ!
വ്യവഹാരങ്ങളുടെ ബഹളങ്ങളിൽ
വികാരമുറയുന്ന ശയ്യാവിരികളിൽ
കണ്ണുകൾ കവിഞ്ഞൊഴുകും
സ്നാനാലയ നിശ്ശബ്ദതകളിൽ
ഹൃദയമുരുകി നീ പുകയുമ്പോൾ
എങ്ങനെ നിന്നെ ഞാനെഴുതുക !
ചായമടർന്ന കവിൾവിളർപ്പിൽ
നരച്ച നിലാവിൻ ഉടയാടകളിൽ
ഇടിഞ്ഞു താണ മാതൃത്വത്തിൽ
വരണ്ടുണങ്ങും താരുണ്യത്തിൽ
കാലനദി നീന്തി നീ തളരുമ്പോൾ
നിന്നെക്കുറിച്ചെന്തു ഞാനെഴുതും!
-----------------------------ബിജു.ജി.നാഥ്
ഉള്ളില് തട്ടുന്ന വരികള്
ReplyDeleteആശംസകള്