ഉടുക്കാതെയും ഉണ്ണാതെയും
ഒരുപാട് കാലങ്ങള്‍ താണ്ടണം .
പെടുക്കാതെയും രമിക്കാതെയും
മരണം വരെയും മരുവണം .
പ്രജനനകാലമില്ലാതെ
രജസ്വലയാകാതെ
മുലയൂട്ടാതെ
ജീവിച്ചു തീര്‍ക്കണം .
ഭാസുരമായ ആ കാലം കഴിയുന്നു .
ഇന്ന് ശിലകളില്‍ കാമമുണ്ട്‌
മുലകളില്‍ പാല്‍ ചുരക്കുന്നു.
നാഭിച്ചുഴികള്‍ തുടിക്കുന്നു .
മൂടുവാന്‍ ചേലകള്‍ നിരക്കുന്നു.
തച്ചുടയ്ക്കുന്നു മുഴുപ്പുകള്‍.
കോവിലുകള്‍ നല്ലിടമത്രെ .
ശ്ലീലാശ്ലീലങ്ങള്‍ ഇല്ലാതെ
ഉടുക്കാതെ ഉണ്ണാതെ
ശിലയാകുവാന്‍ ഇനി കോവിലുകള്‍ ശരണം .
ദേവിയെന്നോ ദാസിയെന്നോ
വിളിപ്പേരുകള്‍ നിങ്ങള്‍ തരിക .
ജീവിക്കണം എനിക്കും ശിലയിലെങ്കിലുമൊരു പെണ്ണായി .
മാനഭയമില്ലാതെ
ശ്ലീലാശ്ലീലങ്ങള്‍ ഇല്ലാതെ ....!
-------------ബിജു ജി നാഥ്
No comments:
Post a Comment