സാന്ത്വനം തേടി

ഇലകളില്‍ വീഴുന്ന ചെറുകണം പോലെ
മൃതിയുടെ നടുക്കമെന്‍ സിരകളെ തഴുകുമ്പള്‍
മധുരമായ്‌ പാടിയോരീരടികള്‍ പോലും
മിഴികളെ നനയ്ക്കുമൊരോമ്മയായ്‌ മാറുന്നുവോ ?

എവിടെയെന്‍ സ്വാന്തനഭൂവെന്നു തേടി
മരുവുമൊരു കസ്തൂരിമാനായ്‌ ഞാനലയവേ 
നുരയും പതയും സമാസമം തീര്‍ക്കുന്ന
സാഗരം കൈമാടി  വിളിക്കുന്നതറിയുന്നു ..!

നനുനനെ വെളുവെളെ പതപതയായി
തിരമാല വന്നെന്റെ കാല്കളെ പുല്‍കി
മൃദുവായെന്‍ കാതുകളിലോതി ,വരിക
നീ ഇവിടെന്റെ കരവലല്ലരിയില്‍ ...!

ഇവിടെ  നീ ശാന്തനാമൊരു കണിക മാത്രം
ജീവിത നിഴലുകള്‍ നിന്നെ തിരയില്ല ..!
ജിവന്റെ വേദന നീ അറിയില്ല
സ്മരണകളിരമ്പുന്ന പകലിരവുകളോന്നും
പതിവായ്‌ നിന്നെ ചവച്ചു തിന്നില്ല ...!

ജനിയുടെ മൃതിയുടെ രഹസ്യങ്ങള്‍ ചൊല്ലാന്‍
ഇവിടെ ഞാനെന്‍ കൈകള്‍ വിരിയിപ്പൂ
വരിക നീ വരികയീ മാറില്‍ശയിക്കൂ
നുകരുകയീ  മധുവേറും അമ്രിതകുംഭങ്ങള്‍ ..!

അറിയുക ഞാന്‍ നിന്റെ വേദനയല്ലോ
അറിയുക ഞാന്‍ നീ തേടുന്ന സത്യം
നീ കൊതിക്കുന്നോരി നിതാന്തമാം മൌനം
അതെന്റെ അതെന്റെ മാത്രം സ്വന്തം ....
---------------ബി ജെ എന്‍ ----16.11.2002