നനവാര്‍ന്ന നിന്‍ കണ്ണിണകളില്‍
സ്നേഹത്തിന്റെ നഗ്നാക്ഷരങ്ങള്‍
വിതുമ്പിയാര്‍ക്കും നിന്‍ കരളാഴങ്ങളില്‍
ഒറ്റപ്പെടലിന്‍ ക്രൂരമാം നഖമുനകള്‍ .
ഇനിയും മരിക്കാത്ത ഓര്‍മ്മപ്പൂവുകള്‍,
മാറില്‍ പൊള്ളും ഓര്‍മ്മപതക്കങ്ങള്‍,
നിമിഷങ്ങല്‍ക്കിടയില്‍ മരിച്ചു വീഴും
സ്ഖലിത കാവ്യങ്ങള്‍ പോലെ നീ.
നമുക്കിടയില്‍ മരിച്ചു വീഴുന്ന നിഴലുകള്‍
ഒരു കിടക്കയില്‍ ഒന്നിച്ച ഓര്‍മ്മകള്‍
പരസ്പരം പങ്കിട്ട ചോരപ്പാടുകള്‍
ഇനിയും മരവിക്കാത്ത പ്രണയം .
നിറയുന്ന നിന്റെ മിഴികളെ ഉമ്മവച്ചു
ഒരു താരാട്ട് പാട്ടായി ഞാനലിയുന്നിരുളില്‍
ഇനിയും ഉറങ്ങാത്ത നെഞ്ചിന്‍ നോവില്‍
നിന്റെ മിഴിനീരുണങ്ങാത്ത മുഖവുമായ്.
--------------------------ബിജു ജി നാഥ്
മലയാളം ന്യൂസ് 29.03.2015
Nice reading, Biju
ReplyDeleteനന്നായിരിക്കുന്നു കവിത
ReplyDeleteആശംസകള്‍