മഴയെ കാമിക്കുമ്പോള്‍

മഴ ദാഹിച്ചൊരു മണ്ണു കേഴുന്നു
മാനം മേഘങ്ങളോടു ദൂത് ചൊല്ലുന്നു
മഴനീര്‍ത്തുള്ളികള്‍ മെല്ലെ നാണിച്ചു
മണ്ണിന്‍ നാഭിച്ചുഴിയില്‍ മൂക്കുരസുന്നു.

മഴ മോഹിച്ചൊരു പുഴ കരയുന്നു
മാനം മേഘങ്ങളോടു ദൂത് ചൊല്ലുന്നു
മഴപെയ്യുന്നു ശരമാരി പോലെ
പുഴയുടെ അരഞ്ഞാണം പൊട്ടുന്നു .

മഴ മോഹിച്ചൊരു കുന്നു വിതുമ്പുന്നു
മാനം മേഘങ്ങളോടു ദൂതു ചൊല്ലുന്നു
മഴ പെയ്യുന്നു തുള്ളിക്കൊരു കുടം പോല്‍
കുന്നിനടിവയര്‍ പൊട്ടിയൊഴുകുന്നു.

മഴ മോഹിച്ചൊരു മരുഭൂമി വിലപിക്കുന്നു
മാനം മേഘങ്ങളോടു ദൂത് ചൊല്ലുന്നു
മഴനൂലുകള്‍ കണ്ണ് പൊത്തി കളിയ്ക്കുന്നു
മരുഭൂമിയില്‍ കുഴിയാന കൂട് വയ്ക്കുന്നു .
-----------------------------ബിജു ജി നാഥ്
(അപൂര്‍ണ്ണമായ ഒരു മഴയോര്‍മ്മ മാത്രമാണിത് . കാലങ്ങളും ദേശങ്ങളും ഭാവങ്ങളും മാറുന്നത് പോലെ മഴയുടെ പ്രണയിതാക്കളും മാറുന്നുണ്ട് . എവിടെയോ ഒക്കെ മഴ ദിശമാറി പെയ്യുന്നുണ്ട് , കാലം തെറ്റിയും , ഓര്‍ക്കാപ്പുറത്തും , അനാവശ്യമായുമൊക്കെ മഴ പെയ്തുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നുണ്ട് . അതിനാല്‍ തന്നെ ഈ മഴ നിലയ്ക്കാത്ത ഒരു ഗാഥയാണ് .)