എന്റെ ലോകത്ത് ഞാന് സ്വതന്ത്രനാണ് എന്നാല് നിങ്ങളുടെ മുന്നില് വളരെ എളിയവനും . അതിനാല് നിങ്ങളുടെ സ്നേഹവും ശകാരവും എനിക്ക് ഒരു പോലെ പൂമാല ആണ്.
Tuesday, December 26, 2017
കനല് തിന്നുന്ന വെയില്പക്ഷികള്............. ശാന്ത തുളസീധരന്
Monday, December 25, 2017
നൂറു സിംഹാസനങ്ങള് ...........ജയമോഹന്
Friday, December 22, 2017
ജിഗ്സാ പസ്സല് ..........രാജേഷ് ചിത്തിര
രാജേഷ് ചിത്തിര
ലോഗോസ്
വില :100 രൂപ
കഥകള് മനുഷ്യരെ ചിന്തിപ്പിക്കാനും രസിപ്പിക്കാനും ഓര്ത്ത് വയ്ക്കാനും വേണ്ടിയുള്ളതാകണം. ഓരോ കഥയും ഓരോ ലോകം വായനക്കാരന് സമ്മാനിക്കണം . പൈങ്കിളികളുടെ അതിപ്രസരം ഉണ്ടായിരുന്ന മലയാള സാഹിത്യ രംഗം ചൂടുപിടിച്ച വായനകളുടെ ഇടയിലേക്ക് കടന്നു വന്നപ്പോള് ഉണ്ടായ മാറ്റം എന്താണ് എന്ന് ചോദിച്ചാല് രതിയുടെ , ഇക്കിളി സാഹിത്യത്തിന്റെ പുറം പാളി അടര്ന്നു വീഴുകയും ജീവിതത്തില് അവയില്ലാതെ അല്ലെങ്കില് അവയ്ക്ക് പുറമേ മറ്റു പലതും കഥകളില് പറയാന് കഴിയും എന്ന അവസ്ഥയിലേക്ക് വായനക്കാര്ക്ക് എത്തിച്ചേരാന് കഴിഞ്ഞു എന്നാകും ഉത്തരം . മലയാളത്തില് ഇന്ന് വളരെ നന്നായി കഥകള് പറയാന് കഴിയുന്ന യുവ നിര വന്നുകഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു . അത് കേരളത്തില് ഇരുന്നായാലും കേരളത്തിന് പുറത്തിരുന്നായാലും എഴുത്തുകാര് നിരന്തരം എഴുതുകയാണ് . പുതിയ ലോകങ്ങള് അവരിലൂടെ വിടര്ന്നു വരികയാണ് . ഗള്ഫ് മേഖല ഇതില് വലിയ പങ്കു വഹിക്കുന്നുണ്ട് . ഗള്ഫ് മേഖലയിലെ കഥാരചനകളില് ഇന്ന് വലിയതോതില് പരീക്ഷണങ്ങളും പുതുമകളും മാറ്റങ്ങളും സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു . അനുഭവത്തിന്റെ ചൂടും ചൂരും എഴുത്തിനെ പരിപോക്ഷിപ്പിക്കുമ്പോള് എഴുത്തുകാരന് എങ്ങനെ നിശബ്ദനാകാന് കഴിയുക.
"രാജേഷ് ചിത്തിര" എന്ന എഴുത്തുകാരന്റെ കഥാസമാഹാരം ആണ് "ജിഗ്സാ പസ്സല്" . പതിമൂന്നു കഥകളുമായി രാജേഷ് സാഹിത്യത്തിലെ തന്റെ സ്ഥാനം ഉറപ്പിക്കാന് ശ്രമിക്കുന്നു . വളരെ വ്യത്യസ്തമായ കഥാകഥന രീതിയാണ് രാജേഷിന്റെ വായനകള് നല്കുന്നത് . ഓരോ കഥയും ആഴത്തില് വായനയുടെ / ചിന്തയുടെ വിത്തുകള് വിതയ്ക്കുന്നവയാണ് .
ഭയം മനുഷ്യന്റെ ജീവിതത്തില് വളരെ വലിയൊരു വിഷയമായി നിലനില്ക്കുന്നുണ്ട് . പലതിനോടും പലരീതിയിലും ആ ഭയം പ്രകടമാകുന്നുമുണ്ട് . ഇവിടെ ജലത്തോടുള്ള ഭയം ഒരു മനുഷ്യന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഓരോ ഘട്ടത്തെയും എങ്ങനെ പ്രയാസമുള്ളതാക്കി മാറ്റുന്നു എന്ന വായന മാനുഷികമായും മാനസികമായുമുള്ള വിഷയത്തോട് കാട്ടുന്ന നീതിയാണ് എഴുത്തുകാരന് അനുവര്ത്തിക്കുന്നത് എന്ന് പറഞ്ഞു തരുന്നു . ഭയത്തെ ഭയം കൊണ്ട് നേരിടാന് ഉള്ള ശ്രമത്തിന്റെ ഒടുക്കം ആ ഭയം അയാളില് നിന്നും അകന്നു പോകുകയും അടരുകള് പോലെ ചെതുമ്പലുകള് ഇളകി ഭയത്തിനു മുകളില് ഒഴുകി നീങ്ങാന് അയാള്ക്ക് കഴിയുന്നതും എഴുത്തുകാരന് പങ്കുവയ്ക്കുന്ന രഹസ്യാത്മകമായ ഒരു പ്രതിവിധി തന്നെയാണ് . അധികാരത്തിനോടും വിധേയത്തോടും ചേര്ത്തു നിര്ത്തി ആ ഭയത്തെ വായിക്കുമ്പോഴാണ് ഒരുപക്ഷെ ആ രഹസ്യം മറനീക്കി വായനക്കാരനെ തൊടുക എന്ന് തോന്നുന്നു . ഒരു ജനത മുഴുവന് കുറ്റവാളി ആകുന്ന ലോകത്തേക്ക് കണ് തുറക്കുന്ന മറ്റൊരു കഥയില് കാണാതാകുന്ന 'അയാള്' പിന്നീട് ആശങ്കകളുടെ ഒടുവില് സ്നേഹിതന്റെ മുന്നില് വന്നുനില്ക്കുമ്പോള് പറയുന്ന ഒരു വാചകത്തില് ആ കഥയുടെ ആത്മാവ് തൊട്ടെടുക്കാം. "അകലെ എവിടെയോ ഒരു വിവാഹസത്കാര ചടങ്ങിനു മധ്യേ , അല്ലെങ്കില് തിരക്കില് വിങ്ങില്നില്ക്കുന്ന ഒരു ചന്തയുടെ ഹൃദയത്തില് , അതോ മറ്റു എവിടെയെങ്കിലുമോ , ഉഗ്രപ്രഹരശേഷിയോടെ ചിതറിത്തെറിക്കാനുള്ള കാത്തിരിപ്പിന്റെ എണ്ണിത്തീര്ക്കലിലാണ് അഹമ്മദെന്നു വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ടോ ചങ്ങാതീ നീയും ?"
തീവിഴുങ്ങിപ്പക്ഷിയില് പ്രണയത്തിന്റെ , സംശയത്തിന്റെ , സ്വാര്ഥതയുടെ ജീവിതമുഹൂര്ത്തങ്ങളെ വരച്ചിടുമ്പോള് ഒരു കവിതപോലെ മനോഹരമായി അത് വായിച്ചു പോകാന് കഴിയുന്നുണ്ട് . വളരേയധികം സന്തോഷം നല്കുന്ന മറ്റൊരു വായനയാണ് അരാന്തയുടെ ആത്മഹത്യാവൃത്താന്തം. പ്രണയം പങ്കുവയ്ക്കപ്പെടുമ്പോള് , പലരില് ഒരാളായി ശരീരം പങ്കു വയ്ക്കപ്പെടെണ്ടി വന്ന സ്ത്രീയുടെ പകയുടെയും പ്രതികാരത്തിന്റെയും ദീര്ഘനിശ്വാസമാണ് അരാന്ത തന്റെ കാമുകന്റെ കൊലപാതകത്തിലൂടെ നിര്വ്വഹിക്കുന്നത് . പക്ഷെ ഒറ്റയ്ക്കൊരു ജീവിതത്തെ മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോകാന് കഴിയാതെ അരാന്ത പലവട്ടം ആത്മഹത്യ ചെയ്യാന് ഒരുങ്ങുമ്പോള് കഥാകാരന് അരാന്തയുടെ ശക്തിയെ കുറച്ചു കാണുകയും അവളെ ഒരു വെറും പെണ്ണായി തരം താഴ്ത്തുകയും ചെയ്യുന്നതില് വായനക്കാരന് അമര്ഷം തോന്നിയാല് അതില് കുറ്റം പറയാന് കഴിയുകയില്ല .
അപരവത്കരണത്തിന്റെ പരീക്ഷണം വളരെ നന്നായി വിജയിപ്പിച്ചു കാണിക്കാന് കിനാപ്പാറാവ് , ഹിസ് മാസ്റെര്സ് വോയിസ് എന്നീ കഥകളില് എഴുത്തുകാരന് കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു . ഗൂര്ക്കയും കച്ചവടക്കാരനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധവും അവരുടെ ഇരുവരുടെയും ജീവിതത്തിലെ സംഭവങ്ങളും സാമ്യതയും ഒക്കെ ഒട്ടൊരു രസത്തോടെ വായനയില് പടര്ന്നു കയറുന്നുണ്ട് .അതുപോലെ വിപ്ലവവും പ്രത്യയ ശാസ്ത്രവും കാലഘടനയില് ഉണ്ടാകുന്ന മാറ്റങ്ങളും ചിന്തകളും എഴുത്തിനെ വളരെ കയ്യടക്കത്തോടെ കൊണ്ട് പോകുന്ന ഒരു സുഖം വായനക്ക് നല്കുന്നു . ആസക്തിയുടെ ചതുപ്പ് നിലങ്ങള് പേര് പോലെ തന്നെ മനുഷ്യരിലെ ചില കാമനകളുടെ അപഥസഞ്ചാര പാതകളെ അനാവൃതമാക്കുന്നു. മനുഷ്യനും നായയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധവും അതിന്റെ അതിസൂക്ഷമ തലങ്ങളും മറ്റൊരു കഥയില് വളരെ നല്ല രീതിയില് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു . ഓരോ കഥയും വളരെ നല്ല ഫ്രെയിമുകളില് തന്നെ ചിട്ടപ്പെടുത്തിയ ഒന്നായി അനുഭവപ്പെട്ടു .
കഥകളിലെ പരീക്ഷണങ്ങള് നാളെയുടെ അടയാളങ്ങള് ആയി രേഖപ്പെടുത്താന് തക്ക കഴിവുള്ള ഒരു എഴുത്തുകാരന് ആണ് രാജേഷ് ചിത്തിര എന്ന് നിസ്സംശയം പറയാന് കഴിയും ഈ പുസ്തക വായനയില് . കൂടുതല് വായനകള് നല്കാന് കഴിയുന്ന എഴുത്തുകാരുടെ കൂട്ടത്തിലേക്ക് ഈ പ്രവാസിയും സ്ഥാനം പിടിക്കുന്നതില് മലയാളിക്ക് അഭിമാനിക്കാം . ആശംസകളോടെ ബി.ജി.എന് വര്ക്കല
Little to Somewhere............. Gaadha JJ
Wednesday, December 20, 2017
എനിക്കൊരു രാജ്യം വരയ്ക്കണം
ഞാൻ
മഴവില്ലിൽ നിന്നുമൊരു
രാജ്യത്തെ വരയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു.
മയിൽപ്പീലിത്തണ്ടിനാൽ
മഴവില്ലിൽ നിന്നുമൊരു
രാജ്യത്തെ വരയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു.
അസ്ഥിത്തുണ്ടുകൾ മാലയണിഞ്ഞ
തലയോട് പാത്രമാക്കിയ
ശവഭോഗികളുടെ രേഖാചിത്രമല്ലത്.
മുസൽമാനായി പിറന്നതിനാൽ
തീവ്രവാദിയെന്നും
ഗോവിനെ ഭുജിക്കുന്നവനെന്നുമെഴുതി
ചിത്രഗുപ്തന്റ പേരേടിൽ
ചുവന്ന വരയിടീച്ചു
പച്ചക്ക് കത്തിക്കുന്നവരെയുമല്ല.
ഓടുന്ന വാഹനത്തിൽ
രാത്രിയിൽ ഒറ്റയ്ക്കായവളുടെ
ഗർഭപാത്രം വലിച്ചു പുറത്തിടുന്ന
കൗമാരക്കാരെയുമല്ല.
വരച്ചു ചേർക്കുന്ന വർണ്ണങ്ങളിൽ
വംശശുദ്ധിയുടെ
ചാണകവെള്ളം തളിച്ചശുദ്ധിയകറ്റും
വികലമാനസരുടെ മുഖമില്ലാതിരിക്കാൻ
എനിക്കേറെ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതുണ്ട്.
പറയൂ പ്രിയരേ ,
മഴവില്ലിൽ നിന്നുമൊരു
രാജ്യത്തെ വരയ്ക്കാൻ
എനിക്കൊരു രാജ്യം കാട്ടിത്തരുമോ?
മയിൽപ്പീലിത്തണ്ടിനാൽ
മഴവില്ലിൽ നിന്നുമൊരു
രാജ്യത്തെ വരയ്ക്കാൻ........
...... ബിജു.ജി.നാഥ് വർക്കല
എന്തിനാകാം....എന്താകാം
എപ്പോഴും എന്താകാം
ഹൃത്തിനെ നോവിച്ചൊരു
ഉത്തരമില്ലാ ചിന്ത
ചുറ്റിലും പറക്കുന്നു.
കണ്ണുകളടച്ചു ഞാൻ
നിദ്രയെ പൂകിടുന്ന
രാവിനെ ഇപ്പോളെന്തോ
അന്യമായ് പോയിങ്ങനെ.
കട്ടുറുമ്പൊന്നെന്നിന്നു
തനുവെ ഒന്നായങ്ങു
വെപ്രാളപ്പെടുത്തീട്ടു
നിർദ്ദയം സഞ്ചരിപ്പൂ.
ശബ്ദമില്ലാത്തൊരു
മാടപ്പിറാവുതന്റെ
കുറുകൽ കൊണ്ടെൻ
നെഞ്ചം ഞെട്ടിവിറച്ചീടുന്നു.
ആളിപ്പടരുന്നൊരു
അഗ്നിതൻ ഭാവാവേശം
അടിവയറ്റിൽ നിന്നും
മേലോട്ടു പടരുന്നു.
ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കുന്നു ഞാൻ
പുഞ്ചിരി പൊഴിക്കുന്നു.
സ്വപ്നത്തിൽ വീണു രാവിൽ
പൊട്ടിച്ചിരിച്ചീടുന്നു.
ചുറ്റിലും വിരിയുന്നു
പൂക്കളങ്ങനവധി
സുഗന്ധം നിറയുന്ന
നിലാവിൻ രാത്രികളും.
നിറങ്ങൾ ചേർന്നുറഞ്ഞു
മഞ്ഞായി പൊഴിയുന്നു
മധുരം എരിവുമായി
കൺകെട്ടി കളിക്കുന്നു.
... ബിജു ജി.നാഥ് വർക്കല
Tuesday, December 19, 2017
ഞാനങ്ങനെയാണ് .
എന്റെ കൂടെ സഞ്ചരിക്കുക എന്നാൽ
കല്ലും മുള്ളും ചവിട്ടുക എന്നാണ് .
എന്റെ കൂടെ വരികയെന്നാൽ
മാലിന്യങ്ങളാലും ചീമുട്ടകളാലും
എറിയേല്ക്കുക എന്നാണ് .
എന്റെ കൂടെ നില്ക്കുകയെന്നാൽ
ആയുധമുറിവുകളാലും
വാക്ശരങ്ങളാലും
ദേഹിയെ പീഢകൾക്ക് വിട്ടുകൊടുക്കലെന്നാണ്.
എന്റെ കൂടെ കൂടുകയെന്നാൽ
മരണത്തെ ഇരന്നു വാങ്ങലാണ്.
ഞാനിങ്ങനെയാണെങ്കിലും
എന്നിലെ ആത്മാവ് നിത്യവും
പ്രണയത്തിനായ് ദാഹിക്കുകയാണ്.
എന്റെ കൂടെയുണ്ടാവുക എന്നാൽ
നമ്മൾ പ്രണയത്തിലാണെന്നാണ്.
.... ബിജു.ജി.നാഥ് വർക്കല
Monday, December 18, 2017
ആദർശ ചിഹ്നം ........ സത്യൻ മാടാക്കര
ആദർശ ചിഹ്നം (കവിതകൾ)
സത്യൻ മാടാക്കര
ചിന്ത പബ്ലിക്കേഷൻസ്
വില: 85 രൂപ
കവിതകളുടെ ആത്മാവ് നഷ്ടപ്പെട്ട കെട്ട കാലത്തിരുന്നു കൊണ്ടു കവിതകൾ വായിക്കപ്പെടുന്ന കാലമാണിന്നു. പരീക്ഷണ കവിതകൾ കൊണ്ടു എഴുത്തിടങ്ങൾ നിറയുന്നിടം. ആവിഷ്കാരസ്വാതന്ത്ര്യ സീമകളെ ചുംബിച്ചു കൊണ്ടു കവിതകൾ ഉണരുന്നു. വിഷയത്തിന്റെ ദുർലഭ്യത മൂലം ജീവിതത്തെ പകർത്തുന്ന കവിതകളിൽ ഏകാന്ത മുറികളിലെ സ്വയംഭോഗതൃഷ്ണ പോലും വരികളിൽ മൃദുവും കുതൂഹലവും നിറയ്ക്കുന്നു. മതത്തിന്റെ പോരായ്മകളെ കവിതയിൽ എഴുതുമ്പോൾ പ്രതികവിതകൾ പ്രതിരോധം നിറയ്ക്കുന്നു. ആഫ്രിക്ക പർദ്ദയാൽ അടയാളപ്പെടുമ്പോൾ ഇന്ത്യയെന്നാൽ ജട്ടിയാണെന്നു എഴുതപ്പെടുന്ന കേവല പ്രതിരോധങ്ങളിലേക്ക് സാംസ്കാരികത ഇറങ്ങി വരുന്നു.
ഇത്തരം കാവ്യഗീതങ്ങൾക്ക് ഇടയിലുള്ള ശീതസമരങ്ങൾ വായിക്കപ്പെടുന്നതാണ് ഇന്ന് സാഹിത്യ പ്രേമികളുടെ ലോകം. ഇതിലേക്കാണ് , ഈ അവസ്ഥയിലേക്കാണ് വായനയ്ക്കായി "ആദർശ ചിഹ്നം" എന്ന സത്യൻ മാടാക്കരയുടെ കവിതകൾ തിരഞ്ഞെടുത്തത് . 50 കവിതകൾ നിറഞ്ഞ ഈ സമാഹാരം വായന കഴിഞ്ഞു മടക്കിവയ്ക്കുമ്പോൾ ഉള്ളിലെവിടെയോ ഒരു മണൽത്തരി വീണു കിടക്കുന്നതു പോലെ അനുഭവപ്പെട്ടു.
പ്രവാസ ലോകത്തിരുന്നു സാഹിത്യ സൃഷ്ടി നടത്തുന്ന ഒട്ടനവധി എഴുത്തുകാർ ഉണ്ട്. കൂടുതലും പറഞ്ഞു പഴകിയ നാടിന്റെ ഗൃഹാതുരത്വവും കുബ്ബൂസിന്റെ കദനവും മാത്രമാണ്. കവിതകളിൽ കൂടുതലും പ്രണയം , നാടോർമ്മ ,പിന്നെ രാഷ്ട്രീയം മാത്രം. ഇത്തരം വായനകളിൽ നിന്നുള്ള ഒരു മുക്തതയാണ് ഈ കവിതകൾ എന്നു പറയാം. പ്രവാസത്തെ അടയാളപ്പെടുത്താൻ അനുഭവം മാത്രം പോരാ പറഞ്ഞു വയ്ക്കാൻ ഭാഷയും അതു പ്രയോഗിക്കുവാൻ കഴിവും വേണം . ഈ കവിയുടെ കവിതകളിൽ അതു വായിക്കുവാൻ സാധിക്കും.
ഉള്ളത് നിലനിർത്താനല്ല
വില്ക്കാനാണ് നമുക്ക് താത്പര്യം.
അധ്വാനം വില്ക്കുന്നവരെ
കയറ്റിയയച്ച്
നാടിപ്പോൾ
ആളില്ലാത്ത
വീടായിത്തീർന്നിരിക്കുന്നു .( വില്പന) എന്നു കവി പറയുമ്പോൾ കേരളത്തിലെ പല കുടുംബങ്ങളുടെയും വീടോർത്തു പോകും വായനക്കാർ. ഗൾഫ് സ്വപ്നവുമായി പുരുഷന്മാർ ചിലടത്ത് സ്ത്രീകളും ഒഴിഞ്ഞു പോയ വീടുകൾ ആണ് നാട്ടിലെവിടെയും കാണാൻ കഴിയുക. "വീടിന്റെ ക്ലോസ്സപ്പിൽ ഒരാത്മകഥ തെളിയുന്നു. പെഷവാറിലെ പഠാണി കുന്നുകളിൽ വീട് സ്വപ്നം കാണുന്നു " ( പ്രവാസവീടിന്റെ ആത്മകഥ ) എന്നിങ്ങനെ പ്രവാസത്തിലെ ഓർമ്മ മരങ്ങൾ പൂത്തു വിടരുന്നു വരികളിൽ . പ്രവാസി ജീവിതമെന്നാൽ "ഏതുനേരത്തും താഴ് വരയിലലയുന്ന തലയില്ലാത്ത ഒട്ടകം " ( തുറന്നു കാട്ടൽ) ആണെന്നു ഒരു പ്രവാസിക്കല്ലാതെ മറ്റാർക്ക് പറഞ്ഞു കൊടുക്കാനാവും. "മരുഭൂമിയിലെ കവിത വിഷം കുടിച്ച നിലാവ് " ( വിഷം കുടിച്ച നിലാവ് ) എന്നു തുടങ്ങുന്ന വരികൾ രണ്ടു കാലത്തെ പ്രവാസ ജീവിതം വരച്ചിടുന്നുണ്ട് തുടർവരികളിൽ. "മരുഭൂമി കുഴിച്ച് പ്രസവിച്ച പകലിനെ തിരയുന്ന വെയിലിനു സലാം വയ്ക്കുന്നു " (മഷിപ്പാത്രം) എന്ന വേദനയുടെ ശിലാഫലകങ്ങൾ മരുഭൂമിയെ സ്നേഹിക്കാതെ സ്നേഹിച്ചു പോകുന്ന പച്ചവയൽപ്പാടത്തിന്റെ മനസ്സുകളെ എങ്ങനെയാണ് നോവിക്കാതിരിക്കുക.
" പഠാണിയുടെ ടാക്സിയിൽ കയറി
മലയാളി ഗ്രോസറിയിൽ പറ്റ് ഉറപ്പിച്ചു
ശ്രീലങ്കൻ സിംഹളത്തിയോട് ചിരിച്ചു
അറബിയോട് സലാം പറഞ്ഞ് " (ഇന്നിന്റെ മണം) കടന്നു പോകുന്ന പ്രവാസിയുടെ ദിനചര്യകളെ കവിതകളിൽ ആവിഷ്കരിക്കുന്ന കവി രാഷട്രീയ സാമൂഹ്യ വിഷയങ്ങളും കവിതയിൽ ഇടം നല്കുന്നുണ്ട്. ഗൗരവതരവും എന്നാൽ കാര്യമാത്ര പ്രസക്തവുമായ കവിതയുടെ വായന സുഖം നല്കുന്ന ഈ കവിതകൾ സാഹിത്യാസ്വദകരെ ആകർഷിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും. ആശംസകളോടെ ബി.ജി.എൻ വർക്കല
പേരിലെന്തിരിക്കുന്നു ...
കാശിത്തുമ്പയും
തൊട്ടാവാടിയും
പാദസരത്തിൻ മണിയൊച്ച കേട്ട
കാലത്ത് നീയെന്നെ
തമ്പുരാട്ടീ എന്നു വിളിച്ചു.
മാറിലെ കൃഷ്ണശിലകൾ
കനം വെടിയും കാലം വരെയും
തമ്പ്രാട്ടീ എന്ന കൊഞ്ചലായും
കൂടെ നടന്നൊരാൾ.
വരയും കുറിയും വീണ
ഭൂപടത്തിലൂടെ സഞ്ചരിക്കവേ
ഞാൻ അവനെപ്പോഴോ
കാക്കത്തമ്പുരാട്ടിയായി.
കായും പൂവും ചേർന്ന
വിളികളിൽ എവിടെയോ ഒക്കെ
കരിയിലക്കിളിയുടെ ചിലമ്പൽ
കാതിന്നലോസരമായിരുന്നു.
ശബ്ദങ്ങളെ ദൂരേക്ക് പറത്തിവിട്ട്
ഇന്നു കാടും മലയും കയറുമ്പോൾ
എന്നെ നീ എന്തുവിളിക്കും ?
..... ബി.ജി എൻ വർക്കല
Saturday, December 16, 2017
'ഠാ' ഇല്ലാത്ത മുട്ടായികൾ...........അശ്വതി ശ്രീകാന്ത്
ഠാ ഇല്ലാത്ത മുട്ടായികൾ ( ഓർമ്മ)
അശ്വതി ശ്രീകാന്ത്
സൈകതം ബുക്സ്
വില: 100 രൂപ
" നിങ്ങൾക്ക് അറിയാമോ.... കന്യകാത്വം നഷ്ടപ്പെടുന്നതിനെ പോലുമല്ല, ഒരു പെൺകുട്ടി ഭയക്കേണ്ടത്. സ്വപ്ന ലോകത്തേക്ക് പച്ചയായ ജീവിതം തുളച്ചിറങ്ങുന്ന ചില നിമിഷങ്ങളുണ്ടാവും. അതിനെയാണ്, അതിനെ മാത്രമാണ് ഒരു പെൺകുട്ടി ഭയക്കേണ്ടത്. നിങ്ങളിത് വിശ്വസിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും."
... (മാന്ത്രിക പരവതാനി. അശ്വതി ശ്രീകാന്ത് )
ഓർമ്മകൾ മധുരവും എരിവും നിറഞ്ഞ വേദനകൾ ആണ്. കടന്നു പോയതും ഇനി തിരികെ ലഭിക്കാത്തതുമായ ഒന്നാണ് ഓർമ്മകൾ. നാളെയുടെ ചിന്തകൾക്ക് ഭാവനയുടെയും ഭാവുകത്വത്തിന്റെയും വിത്തുകൾ പാകാൻ ഓർമ്മകൾക്ക് കഴിയും. നാം കടന്നു പോയ വഴികൾ ഓർത്തു വയ്ക്കാനും ഓർമ്മകൾ അല്ലാതെ മറ്റൊന്നില്ലല്ലോ. മുത്തശ്ശിക്കഥകൾ കേട്ടു വളർന്ന ബാല്യത്തിനെ കഥകൾ സ്വാധീനിച്ചു പോരുന്നതിനാൽ തന്നെ മുതിർന്നു കഴിഞ്ഞാലും ഉള്ളിലൊരു കഥ കേട്ടുറങ്ങുന്ന കുഞ്ഞ് മയങ്ങിക്കിടപ്പുണ്ടാകും ഓരോ മനുഷ്യനിലും. സാഹിത്യത്തിലെ കഥാലോകം ഇത്ര കണ്ടു സമ്പുഷ്ടമായതിനു ഏക കാരണം ഇതൊന്നു മാത്രമാകണം.
" 'ഠാ' യില്ലാത്ത മുട്ടായികൾ " എന്ന " അശ്വതി ശ്രീകാന്തി''ന്റെ ഓർമ്മകളുടെ പുസ്തകം തുറക്കുമ്പോൾ മനസ്സിൽ ആദ്യം ഓടിയെത്തിയ ചിന്ത ഈ പെണ്ണുങ്ങൾക്കെന്താണിത്ര കഥ പറയാൻ പ്രത്യേകിച്ചും ബാല്യത്തെക്കുറിച്ചു പറയാൻ എന്നായിരുന്നു. കാരണം ദീപ നിശാന്ത്, രമ പൂങ്കുന്നത്ത് , ഷൈന കുഞ്ചൻ , ഹണി ഭാസ്കർ എന്നിവരുടെ ബാല്യ ഓർമ്മകൾ വായിച്ചു പോയ അനുഭവത്തിലൂടെ അതിലും വലുതൊന്നും അശ്വതിയും പങ്കുവയ്ക്കാൻ ഉണ്ടാകില്ല എന്ന ഒരു തോന്നൽ ഉള്ളിലുണ്ടായിരുന്നു. ശ്രീബാല കെ മേനോൻ എഴുതിയ അവതാരികയും എഴുത്തുകാരിയുടെ ആമുഖവും കടന്നു പോകുമ്പോൾ വായന അവശ്യമാണെന്ന ചിന്ത അറിയാതെ ഉടലെടുത്തു.
18 കഥകൾ ആണിതിൽ ഉള്ളത് എന്നു പറയാനാണ് ഞാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത്. ഒരു ബാലികയുടെ ശൈശവ ചിന്തകളെ തനിമയോടെ അവതരിപ്പിക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഈ ഓർമ്മത്തുണ്ടുകൾ ഓരോ കഥകൾ ആയി മാറുകയാണിവിടെ. കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിന്റെ കുഞ്ഞു നൊമ്പരങ്ങളൊപ്പിയെടുത്തു വലിയ പെണ്ണാക്കിയ മുത്തശ്ശിയും ,കളഞ്ഞു പോയ കൊലുസ് പാതിരാവിൽ പുഴയിൽ നിന്നും തിരികെക്കൊടുത്ത കമിതാക്കളും, യുധിഷ്ഠിരന്റെ പട്ടിയും , അനുചേച്ചിയുമൊത്തുള്ള മലകയറ്റവും , മാന്ത്രിക പരവതാനിയിൽ നിന്നും അമ്മാമ കപ്പളങ്ങ കുത്തിയിടാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന കോലുപോലത്തെ ചേട്ടൻ തള്ളിയിട്ടതും , ചെറുകോടിയെന്ന ഭ്രാന്തത്തി വലിച്ചെറിഞ്ഞ ഒറ്റ രൂപ നാണയത്തിന്റെ മണം നഷ്ടപ്പെടാത്ത കൈ മണപ്പിച്ചു നീങ്ങുന്ന പെൺകുട്ടിയും ,ആനന്ദവല്ലിയും പൂച്ചക്കുഞ്ഞും , വിശപ്പും അയിത്തവും അമ്മയോർമ്മയും ,പ്ലാസ്റ്റിക് പൂവിനെ ഉമ്മ വയ്ക്കുന്ന ഈച്ചയും, അമ്പിളിയും ഊട്ടിപ്പൂവും ,രായപ്പായിയുടെ പരോപകാരവും ,അയലത്തെ വല്യാപ്പന്റെ പൂച്ച നഖങ്ങളും, ജീനയുടെ മുടിയും , രാമേന്ദ്രനും , കള്ളനും അവളും ആർത്തവ ദിനവും ചെപ്പടിയും മുട്ടായിയും ,ഇത്താക്കിന്റെ ചതുരക്കാഴ്ചകളിലെ നേർക്കാഴ്ചകളും ,ഇച്ചിരാമ്മയും ബാലനും നെയ്യുരുളയും ഓരോ കഥകൾ ആയി ഒരു കുട്ടിക്കണ്ണിലൂടെ അവതരിപ്പിക്കുന്ന അശ്വതി സരസമായി മനോഹരമായി കഥ പറയാൻ കഴിയുന്ന ഒരെഴുത്തുകാരിയാണ് എന്നു തെളിയിക്കുന്നു.
ഒരാൾ എഴുതുമ്പോൾ ,തന്റെ ആത്മാവിനെ അതിലേക്കു സന്നിവേശിപ്പിക്കുന്നു. അനന്തരമതു ജീവനുള്ള ഒരു ലോകമാകുന്നു. ആ കൈയ്യടക്കം അശ്വതി വശപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. വായന ഒട്ടും നിരാശ തന്നില്ല. ആശംസകളോടെ ബി.ജി.എൻ വർക്കല
കവിത കുന്നിറങ്ങുമ്പോൾ .
മിഴിവഴുതി വീഴുന്നിടയില്ലാ ഗിരിശൃംഗ -
മകുടത്തിലമരുമൊരു രുദ്രാക്ഷമതിൽ!
തിലകം പോൽ വിളങ്ങുമൊരsയാളം
തന്നിലെ ഫലമത് പറയാനാവോ .
ഇടിയാത്ത കുന്നിന്നിടക്കാമ്പിലൂടെ
വെറുതെ കൈവീശി നടന്നിടാനോ.
അറിയില്ല ,എങ്കിലും തടയുവാനാകാതെ
മിഴി പോകുന്നു ദുർവാശിയോടെ .
..... ബി.ജി.എൻ വർക്കല
ഓര്മ്മകളുടെ ഭ്രമണപഥം .................. നമ്പി നാരായണന്
Thursday, December 14, 2017
ദൈവത്തിനോട് ഒരു പ്രാര്ത്ഥന.
Wednesday, December 13, 2017
പര്ദ്ദ
Sunday, December 10, 2017
കേവലത
ചോദ്യങ്ങളും
അന്വേഷണങ്ങളും
ഇല്ലാത്ത ലോകത്തിൽ
അപരിചിതരുടെ മൗനത്തെ
നിർദ്ധാരണം ചെയ്യുന്നു നാം !
.... ബി.ജി.എൻ
Saturday, December 9, 2017
നമുക്കൊരു യാത്ര പോകണം ..
മഞ്ഞണിഞ്ഞ ഹെയർ പിൻ വളവുകൾ:
വളഞ്ഞുപുളഞ്ഞു പോകുന്ന
മഞ്ഞിൻപ്പുതപ്പണിഞ്ഞ താഴ് വരകൾ !
നിന്നെയും പിറകിലിരുത്തി
ഒരു ബൈക്ക് യാത്ര....
ഏലയ്ക്കാ മണം നിറയും
കടുപ്പത്തിലൊരു ചായ മൊത്തി
തണുപ്പിനെയാവോളം ഉള്ളിലേക്കാവാഹിക്കണം.
അനന്തരം ,ഈറനണിഞ്ഞ നിരത്തിലൂടെ
തേയിലക്കൊളുന്തിന്റെ ചൂരുള്ള
പെണ്ണുങ്ങളുടെ ഒളിനോട്ടമാസ്വദിച്ച്
കാറ്റിനെ പിന്നിലേക്കോടിച്ചൊരു യാത്ര പോകണം .
നീളൻ ചുരുൾമുടികൾ നിന്നെ
ശ്വാസം മുട്ടിക്കുമ്പോൾ
ആർത്തിയോടെ നീയെന്റെ വയറിൽ
കൈ കൊരുക്കണം .
നിറയെ യാത്രക്കാർ കയറിയൊരു ജീപ്പ്
എതിരെ വരുമ്പോൾ
എല്ലാ കണ്ണുകളും നമ്മിലേക്ക് സൂം ചെയ്യുംവിധം
നീയെന്റെ കവിളിൽ ചുംബിക്കണം.
നുരച്ചു പതഞ്ഞു താഴേക്ക് പതിക്കുന്ന
വെള്ളച്ചാട്ടം കൊതിയോടെ നോക്കി
ഒഴുകി വരുന്ന കാട്ടരുവിക്കരയിൽ
അല്പനേരം കിന്നാരം പറഞ്ഞിരിക്കണം.
മുഖത്തേക്ക് വെള്ളം ചവിട്ടിത്തെറുപ്പിക്കുന്ന
എന്റെ വെള്ളിക്കൊലുസിനെ
നീ ഫ്രയിമിൽ പകർത്തുമ്പോൾ
കവിളോരമിരുകൈകൾ ചേർത്ത്
പൊട്ടിച്ചിരിക്കണമെനിക്ക്.
കാലം ഉപേക്ഷിച്ചുപോയ
മുനിയറകൾക്കും
പൂട്ടിക്കിടക്കുന്ന അമ്പല മുന്നിലും
ധ്യാനത്തോടല്പനേരമിരിക്കണം.
വഴിയിറമ്പിലെ ഓറഞ്ചു മരങ്ങളെ കൊതിയോടെ
നോക്കുന്ന നിന്റെ കൈകളെ
എന്റെ മാറിലേക്ക് പിടിച്ചു വയ്ക്കണം.
വഴിമുടക്കാനിറങ്ങിയേക്കാവുന്ന
കാട്ടുപോത്തുകളെയും ആനയേയും ഓർമ്മിപ്പിച്ചു
കാതോരം നിന്റെ നിശ്വാസമേൽക്കുമ്പോൾ
ആക്സിലേറ്റർ അറിയാതെ മുറുകണം.
കരിമ്പും ശർക്കരയും മദിപ്പിക്കുന്ന ഗന്ധമായി
നമ്മെപ്പൊതിയുമ്പോൾ
പിൻകഴുത്തിൽ നിന്നധരം പതിയണം .
എന്നിലേക്കു പൊതിഞ്ഞു പിടിക്കുന്ന
നിന്റെ ചൂടിലലിഞ്ഞ്
ആകാശത്തിലൂടെയെന്നവണ്ണം
നമുക്ക് യാത്ര ചെയ്യണം .
നിന്നെയും കൊണ്ടീ കുളിർമഞ്ഞിലൂടെ
മുഴുമിപ്പിക്കാനാവാത്തൊരു യാത്ര പോകണം.
ലോകം മുഴുവൻ നമ്മിലേക്ക് സൂം ചെയ്യുമ്പോൾ
എല്ലാം മറന്നൊരു യാത്ര. !
... ബി.ജി.എൻ വർക്കല
(മറയൂരിൽ നിന്നും അടിമാലിയിലേക്ക് അവളുടെ ബൈക്കിൽ പിറകിലിരുന്നൊരു യാത്രയെക്കുറിച്ചു. അവൾ പറയുമ്പോൾ ഒരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരിടവും ഒരനുഭവവും ആകുന്നത് ഞാനറിയുന്നു )