Tuesday, January 14, 2014

തമസ്സിന്റെ താപം

പ്രണയാക്ഷരങ്ങൾ തൻ
വരകൾക്ക് മേലെ
മറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നൊരു
കൈവിരൽപ്പാടാണ് നീ .

ഓർമ്മതൻ നിലാവിൽ 
ഹൃദയം കൊണ്ടെഴുതുന്ന
കവിതകൾ പിന്നെയും
നിണമണിയുന്നൊരീ സന്ധ്യകൾ.

വിടപറയുവാനായി മാത്രം
വിതുമ്പുന്നൊരധരങ്ങൾ കാത്തിരിക്കുമ്പോൾ.
എവിടേക്ക് പോകുവാൻ
ഇനിയീ പകലിന്റെ
രഥമിന്നു സ്തംഭിച്ചുനിൽക്കുന്നു !

പറയുവാൻ അരുതെന്ന്
ചൊല്ലുന്ന കണ്ണുകൾ
കഥനത്തിൻ മിഴിനീർ പൊഴിക്കെ
ഇനിയില്ല പ്രണയമെന്നുരുവിട്ടു
സന്ധ്യയും ഇരുളിലലിയുന്നു .
--------------ബി ജി എന്‍ 

No comments:

Post a Comment