നിഴലോർമ്മകൾ !
...............................
പതിയെയാണെങ്കിലും
എന്നുടെ ഉള്ളിലെ
പകലിനെ നീയറിയുന്നു എൻ നിലാവേ...
പതിയെയാണെങ്കിലും
എന്നുടെ ചാരത്ത്
പരിഭവമില്ലാതിരിക്കുന്നു നീയിന്ന്.
കളി ചിരിയോലും
സന്ധ്യകൾ മറഞ്ഞല്ലോ
വളപ്പൊട്ടുരുക്കും
ശരറാന്തൽ മാഞ്ഞല്ലോ
ഒളിച്ചു കളികൾ തൻ
കാൽത്തള ഉറങ്ങിയല്ലോ
നിഴലും തിരിവെളിച്ചവും
ഇണചേർന്ന കാവുകൾ
ഓർമ്മ തന്നിരുളിലൊളിച്ചല്ലോ.
എങ്കിലും മായാത്ത വെളിച്ചമായ്
തമ്മിൽ പകരുന്ന
പ്രണയമാണീ ഭൂവിൽ ശാശ്വതമായത്.
... ബി. ജി.എൻ വർക്കല
No comments:
Post a Comment