ഒരു വസന്തവനിയിലേക്ക്
ഒരു നിലാവിന്റെ തണലിലേക്ക്
ഒരു നാളും മറക്കാത്തൊരോർമ്മ പോൽ
പ്രിയതേ ഞാനൊന്നിരിക്കട്ടെ.
കാലം തിളക്കം മങ്ങിച്ച
നക്ഷത്രപ്പൂക്കളിൽ തുടങ്ങി
ശോണിതവലയം തീർത്ത
കടലാസു പൂ തഴുകി
വിളറിയ റോസാദളങ്ങളിൽ
എള്ളിൻ പൂക്കളിൽ
പാരിജാത നിഴലുകളിൽ
മൾബറിക്കാടുകളിൽ
നാലുമണി പൂക്കളിൽ
ശംഖുപുഷ്പ ദളങ്ങളിൽ
ഇതൾ വിടർന്ന പത്മങ്ങളിൽ
നുകർന്നും മുകർന്നും
മധുവുണ്ടും
പരാഗരേണു പടർത്തിയും
പ്രിയതേ ഞാനൊന്നിരിക്കട്ടെ.
ഒരു വിളിയിൽ പൂത്തു വിടർന്ന
നിൻ കാതോരം
ഉമ്മ
പഞ്ചാരയുമ്മ
പാലുമ്മ
തേനുമ്മയെന്നു
ഉമ്മകളെണ്ണി ഞാൻ
രാവിൻ കടലുതാണ്ടി
പോകുന്നു യാത്ര പറയാതിന്നു.
....... ബിജു.ജി.നാഥ് വർക്കല
No comments:
Post a Comment