എഴുത്തുകാരോടു ....

മുൻപ് മംഗളം, മനോരമ , കുമാരി , സഖി, കണ്മണി ...... തുടങ്ങി ഒട്ടനവധി വാരികകൾ മലയാളികളിൽ വായനാശീലം വളർത്തിയത് ഇക്കിളിയുടെ ദ്രുതചലനങ്ങൾ കൊണ്ടായിരുന്നു. ഞാനും കുട്ടിക്കാലത്ത് ഒളിച്ചും പിന്നെ ധൈര്യത്തോടെയും വായിക്കുകയും കോൾമയിർ കൊള്ളുകയും ചെയ്തിരുന്നതുമാണത്. പുസ്തകങ്ങൾ വായിച്ചു തുടങ്ങും വരെ അതു തുടർന്നു പോന്നു. പിൽക്കാലത്ത് സീരിയലുകൾ ആ സ്ഥാനം മലയാളികളിൽ നിന്നും പിടിച്ചെടുക്കുന്നതും കാണാനായി. ഇവിടെ ഇതു പറയാൻ കാരണം മറ്റൊന്നാണ്. ഓരോ പുതിയ നോവലും വാരികകളിൽ വരുമ്പോൾ അതിനു മുന്നോടിയായി പരസ്യങ്ങൾ വരും. മിക്കവാറും മൂലകഥയ്ക്കു പകരം അതിലെ ലാസ്യ രംഗങ്ങൾ / ആക്ഷൻ രംഗങ്ങൾ ഒക്കെയാകും പരസ്യത്തിനുപയോഗിക്കുക. ഇതേ തന്ത്രങ്ങൾ സീരിയലുകളും പിന്തുടരുന്നു എന്നാണ് കേട്ടറിവു. ( സീരിയൽ കാണാറില്ല ഊഹം / കേട്ടു കേൾവി മാത്രം . തല്ലരുത് അത് പറഞ്ഞ് ) . ഇതൊക്കെ എന്തിനാ ഇപ്പോ പറയുന്നത് എന്നു ചോദിച്ചാൽ സാഹിത്യത്തിലെ പുതിയ ട്രെൻഡ് കണ്ടു ഇവ ഓർത്തു പോയതാണ്. നോവലുകളും മറ്റും വെളിച്ചം കാണും മുന്നേ എഴുത്തുകാർ തന്നെ അതിനെ പ്രമോട്ട് ചെയ്യുന്ന പുതിയ രീതി അതിലെ ഇക്കിളികൾ / കണ്ണീരുകൾ വായനക്കാരനു പ്രലോഭനത്തിന്റെ മാതൃകയിൽ പരസ്യം ചെയ്തുകൊണ്ടുള്ളതാകുന്നു. എഴുത്തുകാരന്റെ ആത്മവിശ്വാസക്കുറവും നിലവാരത്തകർച്ചയുമാണ് ഇതിനു കാരണമായി തോന്നുന്നത്. എനിക്കു തോന്നുന്നത് വായനക്കാർ ആകണം പുസ്തകത്തെ വിലയിരുത്തേണ്ടത്. അല്ലാതെ എഴുത്തുകാരന്റെ ചൂണ്ടുവിരലിലൂടെയാകരുത് വായന. അതു ഒരു തരത്തിൽ ഫാസിസമാണ്. വായനക്കാരനു എഴുത്തുകാരനെ ( എഴുതിയത്) മനസ്സിലാകാതെ  പോകുന്നു എങ്കിൽ അതിനർത്ഥം എഴുത്തുകാരൻ ആ പണിയിൽ പരാജയം ആണെന്നാണ് . തിരിച്ചറിഞ്ഞു തിരുത്തുക നിങ്ങളെ . അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾ നാളെകളിൽ വായിക്കപ്പെടാതെ പോകും
..... ബി.ജി.എൻ വർക്കല