Saturday, March 19, 2016

വാനപ്രസ്ഥം


പറയാൻ മറന്നൊരു വാക്കുമായി ഞാനിന്നു
പടി വാതിലിൽ വന്നു നില്കുന്നു മൂകമായി .

അറിയാമതെന്തെന്നു മേതെന്നുമെങ്കിലും
പടിവാതിലപ്പുറം നീ നില്കുന്നുവല്ലോ

നിറമൗനമുറയിട്ടൊരിരുളിന്റെ പിത്തളപ്പിടിയിൽ
കരം വച്ചു ബധിരയായെന്നപോൽ.

മതിയും കൊതിയുമകന്നു പോയ് ദേഹി തൻ
മദവും മറഞ്ഞു പോയ് ഇരുളിലെങ്ങോ

ഇനിയിതനുവിലെ തണുവിന്നു വേണ്ടതൊരു പിടി
മണ്ണെന്നു പതറിയ നിൻ സ്വരം കേള്‍ക്കുന്നു.
-------------------ബിജു ജി നാഥ് വര്‍ക്കല

2 comments:

  1. ഒരുപിടിമണ്ണ്......
    നൊമ്പരമായി......
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
  2. വളരെ നന്നായി

    ReplyDelete