നിന്റെ പുഞ്ചിരിയിലേക്ക്
പറന്നുയരുന്ന
എന്റെ നൊമ്പരങ്ങൾക്കു
ചിറകു നഷ്ടമാകുമ്പോൾ,
പ്രണയത്തിന്റെ തിരകൾ
കുടിച്ചു വറ്റിയ
തീരം വരണ്ടു കിടക്കുന്ന
ചാവു പാടങ്ങളാകുന്നു.
നീ ഉറയൊഴിയുന്ന നാഗം
പോലേതോ ഇരുണ്ട മാളത്തിലഭയം
തേടുമ്പോൾ
ആകാശം നഷ്ടമായ
നീഡകമൊന്നു
സ്വയം ചിതയായെരിയുവാ-
നാകാതെ ഉരുകുന്നു.
............. ബിജു ജി നാഥ് വർക്കല
പറന്നുയരുന്ന
എന്റെ നൊമ്പരങ്ങൾക്കു
ചിറകു നഷ്ടമാകുമ്പോൾ,
പ്രണയത്തിന്റെ തിരകൾ
കുടിച്ചു വറ്റിയ
തീരം വരണ്ടു കിടക്കുന്ന
ചാവു പാടങ്ങളാകുന്നു.
നീ ഉറയൊഴിയുന്ന നാഗം
പോലേതോ ഇരുണ്ട മാളത്തിലഭയം
തേടുമ്പോൾ
ആകാശം നഷ്ടമായ
നീഡകമൊന്നു
സ്വയം ചിതയായെരിയുവാ-
നാകാതെ ഉരുകുന്നു.
............. ബിജു ജി നാഥ് വർക്കല
നല്ല വരികള്
ReplyDeleteആശംസകള്