കനവിന്റെ
തീരത്തില് നീ നട്ടു
നനച്ചൊരു
നിനവിന്റെ പച്ചപ്പു
കണ്ടു മടങ്ങുവാന്
യാത്രികേ ,
നീ നിന്റെ യാത്ര തുടങ്ങുക.
കുയിലിന്റെ കൂകലില്,
കുരുവി തന് പരിഭവത്തില്,
കരിയിലക്കിളികള് തന്
പരിദേവനങ്ങളില്,
മഴയുടെ തലോടലില്,
മണ്ണിന്റെ ഗന്ധത്തില്,
സ്നേഹലാളനങ്ങള് തന്
ഊഷ്മളാലിംഗനങ്ങളില്
അലിയുവാന് ,
നിറയുവാന്
മനമൊന്നു കുതിര്ക്കുവാന്
യാത്രികേ ,
നീ നിന്റെ യാത്ര തുടങ്ങുക .
വേനല് മരങ്ങള്,
പൂത്ത മണല്ക്കാടുകള്,
സൂചിമുന പോല്
തണുപ്പിന് വിരലുകള് ,
കാനല് ജലം പോല്
സ്നേഹ സംഗമങ്ങള്,
നാലു ചുവരുകള് തന്
നിശ്വാസഗന്ധങ്ങള് .
ശ്വാസം മുട്ടും നിശബ്ദത
വിട്ടിനി
യാത്രികേ,
നീ നിന്റെ യാത്ര തുടങ്ങുക .
ഓര്മ്മയില് കുളിരിടും
പിച്ചിയും മുല്ലയും
കോരിത്തരിപ്പിക്കും
നെല്ക്കതിര് കാഴ്ചയും
നെഞ്ചില് നിറച്ചു കടന്നു
പോം ദിനങ്ങള്ക്ക്
ഇടവേള നല്കിയിനി
യാത്രികേ
നീ നിന്റെ യാത്ര തുടങ്ങുക.
---------ബിജു ജി നാഥ് വര്ക്കല
നന്നായി. ആശംസകൾ
ReplyDeleteഅര്ത്ഥവത്തായ വരികള്
ReplyDeleteആശംസകള്