മകനെ ,
ഉണര്വ്വിന്റെ ആകാശം കാണാന്,
നിന്നിലെ ചേതസ്സു കാണാന്
കറുപ്പിന്റെ കോലങ്ങള്ക്ക് കഴിയില്ല .
അവര് നിന്റെ സ്വരം കേള്ക്കും
നിന്നെ വായിക്കും .
പക്ഷെ നിന്നെ അറിയില്ല .
അവര് നിന്റെ വസ്ത്രം നോക്കും
നിന്റെ നാമം നോക്കും
നിന്നിലെ രാഷ്ട്രീയം തിരയും
നിന്റെ പക്ഷം തിരയും
പിന്നെ അവര് തീരുമാനിക്കും .
നീയെങ്ങനെ സ്വീകാര്യനാവുമെന്നു
നിന്നെയെങ്ങനെ ഉപയോഗിക്കാമെന്ന്
നിന്നെയെങ്ങനെ ഇല്ലായ്മ ചെയ്യാമെന്ന് .
വിശക്കുന്നവന്റെ ഗീതകം എഴുതിയാലോ,
അധികാരതെറ്റുകളെ പൊളിച്ചു കാട്ടിയാലോ
മതാന്ധതയുടെ മാറാപ്പു വലിച്ചഴിച്ചാലോ
അവര് നിന്നെ വായിക്കുക
നിന്റെ വസ്ത്രവും നാമവും പക്ഷവും നോക്കിയാകും .
അവര്ക്ക് തീരുമാനങ്ങള് എടുക്കുവാന്
അവര് തന് സംഘങ്ങള് ഉണ്ടാകും.
അതിനഭിമതനാണ് നീയെങ്കില്
നീയറിയപ്പെടാതെ പോകും .
അപ്പോഴും, അവര് തന് ജിഹ്വകള്
അതിഘോരം വിലപിക്കും
മാറി മാറി എഴുതും.
ആരുണ്ട് മനുഷ്യന്റെ വിശപ്പിനെക്കുറിച്ച് ,
എകാധിപത്യത്തിനു എതിരെ,
ഫാസിസത്തെക്കുറിച്ച്
രണ്ടു വാക്കുറക്കെ പറയാന് ?
നിന്റെ കുരവള്ളിയില് പെരുവിരല് താഴ്ത്തി
അവര് ചുറ്റുപാടും തിരയും .
ആരുണ്ടിവിടെ ഭയമില്ലാത്തവര് ?
ആരുണ്ട് .......?
---------------ബിജു ജി നാഥ് വര്ക്കല
ആദ്യം നാമം നോക്കും. അതുറപ്പാ!!!
ReplyDeleteനന്നായിരിക്കുന്നു കവിത
ReplyDeleteആശംസകള്