Monday, December 31, 2012

നൂലിഴകള്‍

ചിതലരിക്കുന്ന വെറും സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്ക് മേലാണ്
നിന്റെ ചിതക്ക് ഞാന്‍ കൂടോരുക്കിയത് .
കനവ് കണ്ടു കനല് വറ്റിയ നിന്റെ മിഴികളില്‍
ചാരമൂതി തെളിയിക്കാന്‍ എനിക്ക് കഴിയാതെ പോയ്‌ .!

നിറങ്ങള്‍ മങ്ങിയവര്‍ണ്ണകടലാസ്സില്‍
അലങ്കാര ദീപങ്ങള്‍ ചാര്‍ത്തുന്ന നരച്ച സന്ധ്യ ..!
നമുക്കിടയില്‍ വെളിച്ചത്തിന്റെ കീറിലൂടെ
നഗ്നതയുടെ തണുപ്പ് അരിച്ചിറങ്ങുന്നതെങ്ങോട്ടാകും ?

പുഞ്ചിരിയുടെ മ്രിദുലതകള്‍ക്കിടയിലെങ്ങോ വച്ചാണ്
മധുരത്തിന്റെ  രസപ്പൊട്ടുകള്‍ നക്ഷ്ടമായത് .
സ്നിഗ്ദ്ധതയുടെ  പുറം കാഴ്ചകളില്‍ മയങ്ങുന്ന
കാളിന്ദിയില്‍ മയങ്ങുന്നുണ്ടൊരു കൃഷ്ണസര്‍പ്പം .!

വിരല് കൊണ്ടൊന്നു തൊട്ടാല്‍ പുതയുന്നതാണ്
നിന്റെ മനസ്സെന്കിലും ഭയമാണെനിക്ക് .
നിന്റെ  കൂര്‍ത്ത നഖമുനകളെന്റെ ഹൃത്തില്‍
ഇരുണ്ടു ചുവന്ന ചിത്രങ്ങളെഴുതുമ്പോള്‍ .

രാസവാക്ക്യങ്ങളില്‍ പ്രണയം മരിക്കുമ്പോള്‍ ,
മേനിയുടെ  മികവില്‍ കാമം പൂക്കുമ്പോള്‍ ,
സ്വപ്നങ്ങളുടെ ആകാശത്തില്‍ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ വിടരുമ്പോള്‍ ,
പുതിയ പുലരിയില്‍ ഞാനുണരുമ്പോള്‍ ,

കൂദാശകള്‍ക്ക് അല്‍ത്താരകള്‍ പരവതാനി വിരിക്കുന്നു.
നമുക്കിടയില്‍  പുതിയതൊന്നും ഇല്ലാതെ ആകുന്നു .
------------------ബിജി എന്‍ വര്‍ക്കല -------
 

1 comment:

  1. പുതിയതൊക്കെ ഉണ്ടാകട്ടെ

    ആശംസകള്‍

    Please disable word verification

    ReplyDelete