മടിയിൽ കിടത്തി നീ നല്കിയ
മധുരം മറക്കുവതെങ്ങനെ ഞാൻ .
മാറിലണച്ചു നീയെനിക്കേകിയ
സാന്ത്വനം അന്യമാണെന്നുമേ!
കവിളിൽ ചാർത്തിയ മുദ്രകളൊക്കെ
കാലമെനിക്കായി കാത്തതാകാം .
പറയുവതെങ്ങനെ രാവേ ഞാനീ നിദ്രയിന്നണയാതിരുന്നുവെങ്കിൽ.
മുറിയാതെ മറയാതെ കണ്ടിരിക്കാ-
നിന്നീ രാവു പുലരാതിരുന്നുവെങ്കിൽ .
..... ബി ജി എൻ വർക്കല ....
മിന്നും കിനാവുകള്
ReplyDeleteആശംസകള്