തിരികെ മടങ്ങുമ്പോൾ
കൈകളിൽ കരുതുവാൻ
ശൂന്യത മാത്രമാകുന്നു.
വേദന നിറയും ഓർമ്മകൾ
ഭാരമായുള്ളിൽ പേറിയും
നീറും മിഴികൾ മറച്ചും
വിരൽത്തുമ്പു വിടാതെ വിട്ടും
മധുരസ്മരണകൾ ഭാണ്ഡമായ്
തോളിൽ ചുമന്നും മടങ്ങുവോർ..
മാറിടം വിങ്ങിപ്പൊട്ടിയൊലിക്കും
മുലപ്പാലിന്റെ സങ്കടം
തൂവാല തിരുകി കടിച്ചിറക്കുന്നോർ
പ്രണയിച്ചു തീരാത്ത ജീവനെ
പിരിയാൻ കഴിയാതെ കരയുവോർ .
പറയാൻ പലതുണ്ട് ലോഞ്ചിലെ
മൗനത്തിൽ പടരും മുഖങ്ങൾക്കെങ്കിലും
തിരയാൻ സമയമില്ലായെനിക്കെന്റെ
ഹൃദയം പിടയ്ക്കുന്നതടക്കാൻ ശ്രമിക്കട്ടെ.
....... ബിജു ജി. നാഥ് വർക്കല
മടക്കം...
ReplyDeleteആശംസകള്