പാതി വെന്ത ജീവിതത്തില്‍ എവിടെയോ
നോവ്‌ പെറ്റ ഓര്‍മ്മകള്‍ പിടയുമ്പോള്‍
കാലു വെന്ത നായയെ പോലിന്നു ഞാന്‍
ഇറ്റ് തണുവിനായ് അലയുന്നു രാവു തോറും .
കനവുകള്‍ കണ്ടു മയങ്ങും നാളുകള്‍ കട -
ന്നെവിടെയോ നരച്ച നിറം പടരുമ്പോള്‍
പിടയുമാത്മാവിന്‍ വിങ്ങലില്‍ വീണിട്ടോ
ക്ഷണികമീ ജന്മം ചിതല് തിന്നീടുന്നിതാ.
ചിതയില്‍ നിന്ന് വമിക്കും പുക കൊണ്ട്
മിഴികള്‍ നീറി കണ്ണീര്‍ പൊഴിയുമ്പോഴും
നിറമുള്ളൊരാകാശക്കുടയോര്‍ത്തു എന്നി
ലുരുവമിടുന്ന പുഞ്ചിരി കടമാകുന്നുവല്ലോ.
----------------------ബിജു ജി നാഥ്
No comments:
Post a Comment