കനൽത്തുണ്ടുകൾ

പ്രിയേ,
ഹൃദയത്തിനു കുറുകെ ഒരു വര
വീണതുപോലെ
നിന്റെ വിരഹമെന്നെ വേട്ടയാടുമ്പോൾ
ചുവന്ന സൂര്യന്റെ കിരണങ്ങൾ വീണു
വെളിച്ചമണയുന്നു ചുറ്റിലും .

മരിച്ചു മരവിച്ച കരിയിലകൾ പോലെ
ചുറ്റും പറന്നു നടക്കുന്നുണ്ട്
ചിതയിൽ വച്ചിട്ടും കത്താതെ പോയ
എന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ .

കനലുകൾ ജ്വലിക്കും എൻ  
ഓർമ്മപ്പാതിരാകൾക്ക് മേൽ
ഹൃദയമേ നിന്റെ മിഴിനീര് പതിയുമ്പോൾ
എരിഞ്ഞു തീരുമൊരു ജീവനീ
മണ്ണിന്റെ ദാഹത്തിനൊപ്പം .
------- ബി ജി എൻ വർക്കല -----