കനവുകള്‍ കണ്ട മിഴികളില്‍ ഒരു നുള്ള്
കനലുപോലും വിടരാതെ കാക്കുവാന്‍
വെയിലുചൂടുമീ വിജനപാതയില്‍
പഥികന്‍ ഞാനിതാ മുടന്തിനീങ്ങുന്നു .
മനസ്സ് പങ്കിടാന്‍ കൊതിച്ചു നാമെന്നാല്‍
ഇടയില്‍ ഒരു തിരശ്ശീല ബാക്കിയില്ലാതാകെ
ഇനിയെനിക്കൊന്നു തളര്‍ന്നുറങ്ങണം നിന്‍
നനവ്‌ പടരുമീ മാറിലൊരു പൈതലായ് .
ഒരുപക്ഷെ താരകങ്ങള്‍ പൊലിഞ്ഞു പോയേക്കാം
തിരമാലകള്‍ കരയോട് തോറ്റു പിന്‍വാങ്ങിയേക്കാം
പക്ഷെ പ്രണയിനീ,
നമ്മള്‍ കൈമാറിയൊരു വാക്കുപോലും
പകലോന്റെ ചൂടില്‍ വാടില്ലോരിക്കലും .
---------------ബി ജി എന്‍ വര്‍ക്കല -----------
വാടാമലരുകള്
ReplyDelete