ജീവിതത്തിന്റെ ഏതോ തിരുവില്‍ വച്ചാണ് നാം തമ്മില്‍ പരിചയം ആയത്?
ഒരു ഹായ്‌ യില്‍ തുടങ്ങി ഒരു നാളും ഒടുങ്ങാത്ത പ്രണയത്തിന്റെ ഭാഷ നമുക്കിടയില്‍ വളര്‍ന്നത്‌ വളരെ പെട്ടെന്നാണ് .
സന്ദേശങ്ങളും , ഫോണ്‍ വിളികളും പിന്നെ പ്രണയം വഴിയുന്ന പോസ്റ്റുകളും ആയി നമ്മള്‍ പരസ്പരം അടുക്കുക ആയിരുന്നു ഒരുപാട് .
തമ്മില്‍ ഒരിക്കലും നേരില്‍ കാണരുതെന്ന് നാം ഒരുപോലെ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു . അത് പക്ഷെ നമുക്ക് നമ്മോടുള്ള സ്നേഹമോ , നമ്മുടെ പ്രിയരോടുള്ള കടപ്പാടോ ആകാം .
എന്നിട്ടും ദീര്‍ഘനാളത്തെ നമ്മുടെ വാക്കുകളും വരികളും കുസ്രിതികളും , സ്വപ്നങ്ങളും നമ്മെ ഒരു സമാഗമത്തിനു പ്രേരിപ്പിച്ച്കൊണ്ടേ ഇരുന്നു നാം അറിയാതെ .
തമ്മില്‍ കാണുമ്പോള്‍ ഉള്ള നിമിഷങ്ങള്‍ പോലും നമ്മള്‍ പരസ്പരം പങ്കു വച്ചിരുന്നു, അത് പാടില്ല എന്ന് പറയുമ്പോഴും .
തിരയുടെ കയ്കളില്‍ കാലവും നമ്മുടെ പ്രണയവും ഒരുപോലെ ആടിയുലഞ്ഞു . ഒരുനാള്‍ അപ്രതീക്ഷിതമായ്‌ നാം കണ്ടു മുട്ടി . നമ്മള്‍ കാണുമ്പോള്‍ നിന്റെ മിഴികളില്‍ നിറഞ്ഞു നിന്നത് കൌതുകത്തിന്റെ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ആയിരുന്നു.എന്റെ നീട്ടിയ കയ്കളില്‍ നീ നിന്റെ കരം വച്ച് തരുമ്പോള്‍ നമ്മുടെ രണ്ടുപേരുടെയും ശരീരങ്ങള്‍ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്ന് നാം പരസ്പരം തിരിച്ചറിഞ്ഞു .ദീര്‍ഘ നേരം നീണ്ടു നിന്ന ഒരു ചുംബനത്തില്‍ നമ്മള്‍ പരസ്പരം അലിഞ്ഞു ചേരുമ്പോ കുസൃതി ആയ എന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിന്റെ മുഖം കാണുക ആയിരുന്നു അര്‍ദ്ധനീലിമ മിഴികള്‍ എന്തെന്ന് ഞാന്‍ ആദ്യം കാണുക ആയിരുന്നു നിന്നിലൂടെ .
നമ്മള്‍ പരസ്പരം മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി ഒരുപാട നേരം നിന്ന് . ഒടുവില്‍ നീ തന്നെ എന്നെ സല്ക്കരിച്ച്. നിന്റെ കൊച്ചു കൊച്ചു കൌതുക വസ്തുക്കള്‍ നീ എന്റെ മുന്നില്‍ നിരത്തി വച്ച്. നിന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ നീ എന്നോട് പറഞ്ഞുതന്നിരുന്നു . പക്ഷെ എന്തോ ഒന്ന് നമുക്കിടയില്‍ കുടുങ്ങി നിന്ന് .
എല്ലാ കാഴ്ചകള്‍ക്കും ഒടുവില്‍ നീ നിന്റെ ഗന്ധം പേറുന്ന നിന്റെ ശയ്യമുറി എന്നെ കാണിച്ചു . നാണത്താല്‍ കൂമ്പിയ നിന്റെ മിഴികളില്‍, കവിളില്‍ ഞാന്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും ഉമ്മ വച്ചു ആ നിശബ്ദതയില്‍ . എന്നെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കിയ നിന്റെ കൈകള്‍ എന്നോടെന്തോ പറയും പോലെ എനിക്ക് തോന്നി . ഒരു പ്രാവിനെ പോലെ കുറുകി കൊണ്ട് നീ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് തല ചയ്ച്ചപ്പോള്‍ , നിന്നെ വാരിപുണര്‍ന്നു ഞാന്‍ .
ഒരിക്കലും അരുതെന്ന് നാം കരുതിയ പലതും അവിടെ തകര്‍ന്നു വീണു .
ഒടുവില്‍ നമ്മള്‍ വേദന ചാലിച്ച കണ്ണുകളും , വിങ്ങുന്ന വാക്കുകളും ആയി പരസ്പരം വിട പറഞ്ഞു .
ഇപ്പോള്‍ ഒരു പാട് നാളുകള്‍ കഴിയുന്നു . ഇന്ന് ഞാന്‍ തേടുന്നു നീ എവിടെ എന്ന് . ഒരു ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് ഒരു വാക്ക് പോലും പറയാതെ നീ എന്നില്‍ നിന്നും അകന്നു പോയി . നിന്നെ തേടി ഞാന്‍ അലഞ്ഞ യാത്രകള്‍ , ഒടുവില്‍ ഇന്നലെ നിന്നെ എനിക്ക് കിട്ടി ഒരു ഫോണിന്റെ അങ്ങേ തലക്കല്‍ നിന്റെ വാക്കുകള്‍ എന്റെ നെഞ്ചില്‍ ഒരു തീക്കനല്‍ ആയി പൊള്ളുന്നു . ഇനി നമ്മള്‍ കാണില്ല എന്നല്ല ഇനി എന്നെ വിളിക്കരുതെന്ന് നീ പറയുമ്പോള്‍ എനിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല പ്രിയേ .
ഏതു പ്രണയം ആയിരുന്നോ ? അല്ല നിനക്ക് എന്നോട് തോന്നിയത് പ്രണയം ആയിരുന്നില്ല . ഒരു പക്ഷെ നീ എന്നില്‍ നിന്നും അകലുന്നതിനു വേണ്ടി ആകാം അങ്ങനെ നാം തമ്മില്‍ ഒരു കൂടികാഴ്ച ഉണ്ടായത് . നമ്മുടെ പ്രണയത്തിന് നിന്റെ ശരീരം നല്‍കികൊണ്ട് നീ അകലുക ആണ് . എനിക്ക് വേണ്ടിയിരുന്നത് നിന്റെ ശരീരം അല്ലായിരുന്നു നിന്റെ മനസ്സായിരുന്നു . നിനക്കറിയാമായിരുന്നു അത് എന്ന അറിവ് ആണ് ഇന്നെന്റെ ദുഖവും .
ഒരു വാക്ക് കൊണ്ടോ ഒരു വരി കൊണ്ടോ ഒരിക്കലും ഞാന്‍ വരില്ലിനി നിന്നെ നോവിക്കാന്‍ . നിനക്ക് മംഗളങ്ങള്‍ . എന്റെ ഹൃദയം മുറിഞൊഴുകും ചോരയാല്‍ ഇത് നിനക്ക് വേണ്ടി കുറിക്കുന്ന നിമിഷം വരെ മാത്രം ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു വെറും മനുഷ്യന്‍ ആയി ഞാന്‍ അകലുന്നു . വാക്കുകള്‍ക്ക് അപ്പുറം സ്നേഹത്തിന്റെ തീക്ഷ്ണത നെഞ്ചിലേറ്റി ഞാന്‍ പോകുന്നു . ഇനിയും മരിക്കാത്ത എന്റെ ഓര്‍മ്മയുടെ വക്കത്തു നിനക്ക് ഞാന്‍ ഇവിടെ മുദ്ര വയ്ക്കുന്നു എന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ ചുംബനം . കളങ്കമില്ലാത്ത എന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ മുദ്ര ..........
.....................ബി ജി എന്‍
No comments:
Post a Comment