Friday, September 23, 2016

സസ്നേഹം .


സ്നേഹമല്ലാതെന്തുണ്ട് നമ്മളെ
ഏകരായിന്നു വർത്തിക്കുവാനായ്.
സ്നേഹമല്ലാതെ ഇല്ലില്ല ഭൂവിലോ
ജനിമൃതികൾ തൻ സംഗീതം പോലുമേ !

ഉള്ളു പൊള്ളിക്കും ഓർമ്മകൾ തന്നൊരു
മാതൃസ്നേഹം വിലങ്ങുന്നു നെഞ്ചിലായി
കണ്ണു നനച്ചെന്നുമേ ദേശത്തിൽ
കല്ലു മഴകൾ പെയ്യുന്നു നാൾക്കുനാൾ .

നമ്മൾ തമ്മിൽ മിഴികൾ കോർത്തെന്നാൽ
ശണ്ഠയല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമില്ലെങ്കിലും
നമ്മിലൊരാളിന്റെ കരളൊന്നു കലങ്ങിയാൽ
കണ്ണുനീരു പടരുന്നു നമ്മിലായി .

എങ്ങു പോയി വസിച്ചീടുകെങ്കിലും
ഉള്ളിലെന്നും നിറയുന്ന നിന്നോർമ്മ.
ഊയ്യലാട്ടിതാലോലിച്ചീടുന്നു നെഞ്ചിൽ
നീയെന്നിൽ വന്ന നാൾ മുതലിന്നോളം !

ഇന്നുമെന്നുമേ നിന്നെ പിരിയാതെ
എന്റെയുള്ളിൽ വിടർന്നുല്ലസീച്ചിടാൻ
നിന്നെ ഞാനെന്നും കരുതി വയ്ക്കുന്നുണ്ട്
എന്തു നീയെന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ടെപ്പോഴുമേ .
..... ബിജു. ജി. നാഥ് വർക്കല

1 comment: