ചിലപ്പോൾ നനഞ്ഞൊരു തൂവൽ പോലെ
ചിലപ്പോൾ വരണ്ടുണങ്ങിയ ആകാശമായി
മറ്റു ചിലപ്പോൾ പൂത്തു വിടർന്ന ഉദ്യാനമായി
അല്ലെങ്കിൽ തൊട്ടാവാടിയില പോലെ കൂമ്പി
അതുമല്ലെങ്കിൽ മഴ പോലെ ചന്നം പിന്നം...
എപ്പോഴൊക്കെയോ കിലുക്കാംപെട്ടി പോലെ.
എടുത്തു പറയാൻ ഒരുപാടുണ്ടല്ലോയെന്നു
എപ്പോഴുമോർമ്മിപ്പിക്കുന്ന മധുരമാണ് നീ.
മനസ്സിനെ കുളിർപ്പിച്ചും വേദനിപ്പിച്ചും
ചിരിപ്പിച്ചും കരയിച്ചും നിലാവത്തലയാൻ വിട്ടും
നീയിങ്ങനെ എനിക്കു ചുറ്റുമുള്ളപ്പോൾ
മറക്കുവാൻ എളുതല്ല നിന്നെയെന്നറിയുക.
ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ എന്റെ നിശബ്ദതയിൽ
ജാലക വാതിലിൽ മുട്ടി കാത്തു നിൽക്കും
ആതിര നക്ഷത്രം പോലെനിക്കു നീ.
....... ബിജു. ജി. നാഥ് വർക്കല.
No comments:
Post a Comment