വേനൽ മഴപോലെ നീ .

നിനച്ചിരിക്കാതെ കടന്നു വരുകയും
പറയാതെ പോവുകയും ചെയ്യുന്ന
കുസൃതി മഴയാണ് നീ.!
വേനൽ മഴപോലെ....
ചിലപ്പോൾ മഞ്ഞവെയിൽ പൂത്ത
സായംസന്ധ്യയിലാകെ കുളിരായി.
മറ്റു ചിലപ്പോൾ മൂടിക്കെട്ടിയ സങ്കടമായി
ഇരുട്ടിൽ ഒളിച്ചും പാത്തും കടന്നു പോയേക്കാം .
ഒന്നു നനയ്ക്കാൻ അല്ലാതെ
ഒന്നു കുളിച്ചെടുക്കാനില്ലാത്ത നോവായി
ഓർക്കാപ്പുറങ്ങളിൽ നീ പെയ്യുമ്പോൾ
ആകെത്തകർന്ന ഹൃദയത്തിലെങ്ങോ
നിന്റെ പുഞ്ചിരി മായാതെ നില്ക്കുന്നു.
കാതുകൾക്ക് മധുരമായി നിന്റെ സ്വരവും.
ഞാൻ വേനലാണ്.
കനൽ നിറഞ്ഞ പടനിലം !
എന്നിലെ ഉഷ്ണങ്ങളിലേക്ക് പെയ്യാൻ
നീയിനിയൊരു കർക്കിടക പെരുമഴയാകുക.
..... ബിജു.ജി.നാഥ് വർക്കല