എനിക്കൊന്നു ദിഗംബരനാകണം.!
സൂര്യന്റെ കിരണങ്ങളിൽ
പൊള്ളിപ്പിടയണം
കന്മഷങ്ങൾ കരിഞ്ഞു പോകും വരെ .
മഴയുടെ വിരലുകളാൽ
സ്നാനപ്പെടണം .
ഉഷ്ണപ്പുണ്ണുകൾ ഇളകിപ്പോകും വരെ.
നിലാവിന്റെ തണലിൽ
തണുത്തുറയണം.
പ്രണയത്തിന്റെ ലാവകൾ
ഉറഞ്ഞു തീരുവോളം.
ലോകത്തിന്റെ കണ്ണുകളിൽ
ഭ്രാന്തിന്റെ പൂക്കൾ വിരിയുമ്പോൾ
അവയെ വാരിയണിയണം
നഗ്നത മൂടുവോളം .
ഒടുവിൽ ഞാനില്ലാതാകണം
പ്രണയമില്ലാതെ
ബാഷ്പമായനന്തതയിൽ
...... ബിജു ജി നാഥ് വർക്കല ...
ആശംസകള്
ReplyDelete