Saturday, February 7, 2015

പ്രണയനിമിഷങ്ങള്‍

ഒരു ചെറു മഴയായി
കുളിരോലും നിറവായ്‌
പ്രിയതേ നിന്നുള്ളത്തില്‍
മയില്‍പ്പീലികള്‍ വിടരുമ്പോള്‍
അരികില്‍ നിന്‍ പ്രിയനോട്
കിന്നാരം ചൊല്ലുന്ന
മണി തത്തെ, നീയെന്‍ മനം നിറയ്ക്കുന്നു .

ഈറന്‍ മുടിയിഴകള്‍ നീ
വീശിപ്പരത്തുമ്പോള്‍
മാറിലലച്ചവ  വീണു തണുക്കുമ്പോള്‍
ചുടുചുംബന മധുരം
പടരുന്നോ കവിളിണയില്‍ .
സിന്ദൂര വര്‍ണ്ണത്താല്‍ കവിള്‍ തുടുത്തീടുന്നോ !

ഇതളടര്‍ന്നൊരു ദളം
മണ്ണില്‍ പതിയ്ക്കും പോല്‍
പ്രിയനവന്‍ തന്നുടെ മാറില്‍ നീയലിയുമ്പോള്‍
ഹൃദയതാളം മറന്നാ
ജാലകവാതില്‍ക്കല്‍
ഒരു മന്ദമാരുതന്‍ വഴിമാറി പോകുന്നോ.

നാണത്താല്‍ മുഖം താഴ്ത്തും
മെഴുകിന്‍ വെളിച്ചത്തില്‍
മൗനം കുടിച്ചു
തളര്‍ന്നൊരിരുള്‍ മെല്ലെ
നാഗങ്ങള്‍ തന്‍ ശീല്ക്കാരരവത്താല്‍
ശ്വാസമടക്കി പതുങ്ങി പരുങ്ങുന്നു .

യാമങ്ങള്‍ ചിലങ്കകള്‍
മെല്ലെയഴിക്കുന്നു
രാക്കിളി മൃദുവായ് പാടിത്തുടങ്ങുന്നു
പൗര്‍ണ്ണമി തന്നുടെ
തൂവെളിച്ചത്തില്‍ മഞ്ഞു തുള്ളികള്‍ തിളങ്ങുന്നു .

ഇരുളിന്‍ കയത്തില്‍
രണ്ടാത്മാക്കള്‍ നിദ്രതന്‍
ചുഴിയില്‍ താഴ്ന്നങ്ങു പോകവേ
മാരുതന്‍ മെല്ലെ ചോരനെ
പോലെയാ സ്വേദബിന്ദുക്കള്‍ മുത്തിയകലുന്നു .
--------------------------ബിജു ജി നാഥ്

1 comment:

  1. നന്നായിരിക്കുന്നു
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete