പ്രണയവസന്തം

പറയാൻ മറന്ന പരിഭവമെല്ലാമീ -
പകലിന്റെ മാറിൽ കുടഞ്ഞിടാമിനി .
അരികിലാണോമലേ നീയെങ്കിലും
അകലം മനസ്സിനെ നോവിക്കുന്നു .

ഇഴകൾ നെയ്തു ഞാനൊരുക്കുമീ -
യക്ഷരത്തിരകളിൽ നീയൊന്നുമുങ്ങി
നിവരുകിലറിയാമെൻ കണ്ണീരിൻ
ലവണരസത്താലീ പ്രണയമിനിക്കതു .

രാവുകളെന്നെയുറക്കാതെ സ്നേഹിച്ച
കാമിനീ നിന്നുടെ ഓർമ്മച്ചിറകുകൾ
ചാമരം വീശിയെന്നരികിലിരുന്നപ്പോൾ
മിഴികൾ സജലമാകുന്നതെന്തിനോ ?

പ്രണയിക്കുവാനായ്  മാത്രമൊരു ജന്മം
അവനിയിൽ പിറന്നുവെങ്കിലതു ന്യൂനം  
അതിനെന്റെ പേര് ഞാൻ ചാർത്തിടും
അതിനെന്റെ ജീവിതം  നല്കിടും ചിരം .

ഒരുകാലമിരുൾ മാറി വെളിച്ചം പരക്കും
മിഴികൾ തുറന്നു നീ ചുറ്റിലും നോക്കീടും
അതുകാലമെന്നുടെ പ്രണയത്തിൻ പൂക്കൾ
അതിദ്രുതം നിന്നെ പുണരും വസന്തം .!
--------------------- ബി ജി എൻ -------