മനസ്സിലേക്ക് മഞ്ഞു തുള്ളി പോലെ പൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്ന സ്നേഹത്തിന്റെ പുഞ്ചിരി
ആണ് ജീവിതം ഇനിയും നീട്ടികിട്ടാൻ ആഗ്രഹിക്കുവാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ഘടകം .
സ്വപ്നങ്ങളുടെ മേഘപാളികളിൽ ജീവിക്കുന്ന മനസ്സിന് എന്നും അസംതൃപ്തി മാത്രം .
കാണുവാൻ മോഹം , കണ്ടാൽ ഒന്ന് മിണ്ടുവാൻ ,മിണ്ടിയാൽ ഒരു ചുംബനം , പിന്നെ
പിന്നെ ആഗ്രഹങ്ങൾ മുന്നോട്ടു നീങ്ങിക്കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു . ഒരിക്കലും
സംത്രിപ്തം ആകാത്ത ആ മനസ്സിനെ ചങ്ങലക്കിടുവാൻ കഴിയുക എന്നാൽ ആഗ്രഹങ്ങളെ
ബന്ധിച്ചു എന്നർത്ഥം .
വിരസതയുടെ രാപ്പകലുകളിൽ നമ്മൾ അന്യോന്യം
നഷ്ടക്കണക്കുകൾ കൂട്ടി വയ്ക്കുമ്പോൾ , തുലാസിൽ ആർക്കാണ് കൂടുതൽ ഭാരം
എന്നതിന് ആണ് നാം ശ്രദ്ധ കൊടുക്കുന്നത് . എത്ര കൊടുക്കുന്നു എന്നല്ല എത്ര
വാങ്ങുന്നു എന്നതാണ് പ്രധാനമായും ഓരോരുത്തരും നോക്കുന്നത് . മനസ്സറിഞ്ഞു
കൊടുക്കുന്നതും പിടിച്ചു വാങ്ങുന്നതും രണ്ടാണ് . പലപ്പോഴും ജീവിതത്തിൽ
നമ്മൾ നക്ഷ്ടങ്ങൾ മാത്രം എണ്ണി നോക്കി സമയം ചിലവഴിക്കുന്നു . നമുക്ക്
വേണ്ടത് സ്വന്തം സുഖം , ആഗ്രഹപൂർത്തീകരണം എന്നിവയ്ക്ക് മാത്രം ഉള്ള
പ്രാധാന്യം ആകുന്നു .വഴിപാടു പോലെ ഒരു ജീവിതം ജീവിച്ചു തീർക്കുന്നവർ ഉണ്ട് .
ലോകത്ത് മറ്റൊന്നിനോടും പ്രതിപത്തിയോ സ്നേഹമോ ഇല്ലാതെ , സ്വന്തം
കൂടിനുള്ളിൽ കഴിയുന്ന ചിലർ . വഴങ്ങിക്കൊടുക്കുക എന്നതിനപ്പുറം ഒന്നും തന്നെ
അവരിൽ ജനിക്കുന്നില്ല . ജനിച്ചു പോയി ഇനി മരിക്കുവോളം ഇങ്ങനെ അങ്ങ്
പോകട്ടെ എന്ന് കരുതുന്ന ചിലർ . പരസ്പരം ഒരു വാക്കിലൂടെ , ഒരു നോട്ടത്തിലൂടെ
,ഒരു സ്പർശനത്തിലൂടെ അറിയാൻ ശ്രമിക്കാതെ പോകുന്നവർ . ഒരേ കിടക്കയിൽ ഇരു
ധ്രുവങ്ങളിൽ സഞ്ചരിക്കുമ്പോഴും ഒന്നിച്ചു രമിക്കുന്നവർ , പരസ്പരം
കെട്ടിപ്പിടിച്ചുറങ്ങുമ്പോഴും, നീ എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടത് എന്ന് പറയുമ്പോഴും
ആത്മാവിൽ വഞ്ചനയുടെ പുഞ്ചിരി ഒളിപ്പിക്കുന്നവർ . ജീവിതം എത്ര കുതൂഹലം ആണ് .
പരിസരങ്ങളിലെ പാരസ്പര്യങ്ങളിലെ കടപടതകളെ അടുത്തറിയുമ്പോൾ ആണ്
ജീവിതത്തിന്റെ പരിഹാസ്യത മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുക ....
-------------------------------------------------ബി ജി എൻ വർക്കല
എല്ലാവരും ഇങനെയൊന്നു ചിന്തിച്ചിരുന്നെങ്കില് ,ഒരുപാട് ജീവിതങ്ങള് മനോഹരമായേനെ.
ReplyDeleteവെറും ചിന്തകള് അല്ല
ReplyDeleteവെറുതെയല്ല ഈ ചിന്തകള്